Í gærmorgun ákvað ég að fara auðveldari leið í vinnuna út af
veðri. Það var hvass vindur og
kalt. Svo ég fór Suðurlandsbrautina bæði
til vinnu og heim.
En í morgun virtist vera ágætis veður þegar ég steig út úr
húsi (þó búið væri að spá leiðinda veðri) og ég hugsaði með mér að líklega væri
þetta lognið á undan storminum og ég ákvað að fara mína venjulegu leið eftir
Sæbrautinni. Strax þegar ég var komin niður
Holtaveginn fann ég þó að þetta með lognið var ekki alveg rétt og hefur
vindáttin verið þannig að ekki fannst fyrir rokinu heima. Það var mótvindur en þó ekki nóg til að
hrekja mig af leið.
Þegar ég svo kom að sjónum var ég fyrst með hliðarvind en svo
var hann með mér. En lætin í sjónum var
eitthvað sem ég hafði ekki gert ráð fyrir.
Sem betur fer var ég í regnfatnaði því sjórinn gusaðist upp á stíginn
næstum alla leið. Framan af leit út
fyrir að ég næði að hjóla milli mestu gusanna en það entist ekki lengi. Nýja fína ljósið mitt sannaði sig hinsvegar
því það náði að lýsa upp stíginn nægilega til að ég sæi mölina sem sjórinn
hafði dreift yfir stíginn hér og þar.
Já það er stundum erfitt að velja réttu leiðina.
Engin ummæli:
Skrifa ummæli