Hjólaði heim eftir Sæbrautinni í gær (föstudag). Hef ekki farið þá leið síðan á mánudagsmorgun vegna ótíðar í veðri en þá hef ég valið að fara leið sem er ekki við opið hafið. Það er greinilegt að sjórinn hefur verið með læti í vikunni því svona var stígurinn fyrir neðan gatnamótin Sæbraut-Kringlumýrarbraut.
Lenti í því á fimmtudaginn þegar ég hjólaði heim að hjólið rann undan mér á svellbunka. Þetta kom mér verulega á óvart því ég hef hingað til getað treyst nagladekkjunum svo til 100%, aðeins í saltpækilsslabbi í húsagötum hef ég upplifað að missa stjórn á hjólinu og forðast því slíkar aðstæður.
Ég var sem betur fer ekki á mikill ferð, var að lúsast niður Smiðjustíginn og þá finnst mér að afturhjólið fari að halla og ég ræð ekki neitt við neitt og enda í götunni. Kenndi mér ekki meins enda gerðist þetta frekar rólega. En hinsvegar minnkaði traustið á nagladekkjunum og mér finnst ég vera óöruggari á þeim en áður. Vonandi kemst ég fljótt yfir þá tilfinningu því þessi 6 ár (ef ég man rétt) sem ég hef verið að hjóla á veturnar þá hef ég ekki lent í vandæðum og alltaf fundist ég öruggari á hjólinu en á bílnum eða gangandi.
Engin ummæli:
Skrifa ummæli