Þeir sem trúa á guð virðast eiga afskaplega erfitt með að skilja að hægt sé að vera trúlaus.
Oft hafa prestar minnst á það í stólræðum sínum og lesið það úr biblíunni að trúlausir menn séu ekki nema hálfir menn og alls ekki góðir menn.
Aftan á Fréttablaðinu í dag viðrar Jón Gnarr svipaða hugmynd og orðar hana svo:
"... Það er ekki hægt að segja að Guð sé ekki til. Það er beinlínis heimskt, vegna þess að það kemur frá sjónarhóli þröngsýni, sem ekki sér heildarmyndina alla. Þar að auki er það hrokafullt og merki um vanþroska þess sem ekki getur sett sig í spor annarra, skortur á óhlutdrægri og skapandi hugsun. Ef Guð er ekki til þá er listin ekki heldur til. ..."
Oft er ég sammála því sem Jón segir en ekki í dag.
Ég trúi ekki á guð. Ég reyni að virða þá sem trúa, þó ég geti ómögulega skilið trúna. Ég er ein af fáum Íslendingum sem mæta reglulega í messu en það hefur ekki dugað til að frelsa mig eða fengið mig til að skilja trúna á guð.
Hvers vegna trúir fólk á guð? Ég bara veit ekki.
Hvers vegna er fólk trúlaust? Af því að trúin er svo út í hött.
4 ummæli:
Jú rétt Bjarney, las orð J.Gnarr og undraðist þröngsýni hans á málinu...
Ég las Jón Gnarr aftan á Fréttablaðinu og finnst hann vera tala úr einhverju hásætinu og dæma þá sem ekki trúa og væna þá um vanþroska og þröngsýni! Ber vott um ákveðna þröngsýni að tala svona eins og hann gerði.
Það er einmitt það sem mér fannst líkla og hef fundið fyrir hjá fleirum sem telja sig ganga á guðs vegum.
Vel mælt systir góð. Ég hafði ekki nennu til að lesa þennan pistil hans Jóns og sé að ég breytti rétt í því.
Skrifa ummæli