Ávextir og grænmeti.

Hversvegna er svona erfitt að fá góð epli?

Eplin sem við kaupum hér (annaðhvort í Hagkaup eða Bónus) eru oft næstum óæt. Þau eru mjölmikil, lin og bragðast ekki vel.

Auðvitað eru þetta ekki öll eplin því annars væri maður löngu hættur að kaupa þau en allt of mörg.

En þetta eru ekki bara epli, heldur eru sumar appelsínurnar alveg þurrar. Og það er engin leið að vita ástandið fyrr en skorið eða bitið er í ávöxtinn.

Svo er það þetta með gulræturnar. Uppskeran hjá mér í ár var með rýrasta móti. 2 sæmilegar gulrætur og 1 pínulítil. En bragðið af þeim var ótrúlega gott. Þær voru dýsætar og bragðgóðar frá toppi til táar.

Hversvegna ætli það sé að heimaræktað grænmeti er alltaf bragðmeira heldur en keyp?

Er það vegna þess að maður borðar það glænýtt úr garðinum?

Ætti maður kannski bara að kaupa ávextina lífræntræktaða?

Fréttir

Þá er sumarfríinu að ljúka. Síðasti formlegi dagurinn í dag.

Þetta hefur verið dásamlegt frí. Við fórum til Danmerkur. Þar var haldið brúðkaup sem var einstaklega glæsilegt og skemmtilegt. Daði litlibróðir gekk að eiga Iben og það var bara svo fallegt allt saman.
Eyrún mín var brúðarmeyja ásamt Malthe Kristófer, Abelínu Sögu og Andreu.

Eftir brúðkaupið fór ég með litlu fjölskylduna mína að hitta tengda-fjölskylduna sem hafði leigt sumarhús í tilefni afmælis tengdamömmu.

Þetta hús var ekki langt frá Ringköbing en nær stöndinni hjá litlum bæ sem heitir Söndrevig.

Þaðan fórum við í Lególand og Löveparken sem var mjög gaman. Hrund náði frábærum myndum af dýrunum og sérstaklega ljónunum.

Húsið sjálft var með innisundlaug sem var vel nýtt af yngrihluta hópsins.

Ferðalagið endaði þó ekki eins skemmtilega og það hófst. Við höfðum flogið út með Iceland-Air og vorum ánægð með það flug en heimferðin var bókuð með IcelandExpress.

Tengdafólkið hafði einmitt flogið út með þeim á laugardeginum til Billund og þá var 10 tíma seinkun á fluginu. Það er nákvæmlega það sem við lentum í á leiðinni heim frá Kaupmannahöfn og tengdafólkið líka frá Billund. Við fengum sms þegar við vorum á leið á flugvöllinn kl. 19 um að fluginu seinkaði til kl. 5.55! Við skiluðum af okkur bílaleigubílnum og fórum inn á flugvöllinn til að verða okkur út um upplýsingar en fundum engann sem gat sagt okkur eitthvað af viti. Upplýsingaborðið sagði okkur að tala við SAS en SAS að tala við Express sem var ekki að finna á staðnum.

Við enduðum á því að bóka okkur hótelherbergi á Hilton hótelinu sem er þarna við flugvöllinn og ég a.m.k. náði að sofna svolítið áður en við þurftum aftur að mæta á flugvöllinn. Flugið fór svo ekki í loftið fyrr en að verða hálf sjö.

Þegar við svo loksins, loksins komumst heim var ég bæði undrandi og glöð að sjá hversu vel allar plönturnar mínar hafa dafnað í umsjá Helenu, vinkonu Eyrúnar. Meira að segja paprikurnar voru glansandi og fallegar og 2 orðnar rauðar. En því miður sá ég mér ekki annað fært en að farga þeim plöntum því þær voru morandi í lúsum. Pínulitar glærar lýs út um allt og vefir milli blaða. Jakk, bjakk. En hér er mynd af þeim rétt áður en þær enduðu í endurvinnslutunnunum.

Úff ekki vildi ég hjóla þarna.

Fyrsta langa halupið skv. hlaupaplani.

Jæja, nú er ég aldeilis stolt af mér. Skokkaði heila 7 km í morgun án þess að taka labbikafla.


Veðrið var mjög svo ákjósanlegt og ég fór af stað með það í huga að fara 3 km án þess að labba en þegar því markmiði var náð var ég í það góðu formi að ég ákvað að bæta við 1 km og sjá svo til
og þannig var það út hlaupið. Eftir 6 km var ég farin að finna fyrir þreytu í hægra lærinu en fannst ómögulegt að fara að labba þegar aðeins 1 km var eftir.

Leiðin sem ég fór plottaði ég út frá Borgarvefsjá. Það sést svo sem ekki vel á þessu korti hvert ég fer. Í grófum dráttum byrja ég að að skokka niður að Sæbraut og yfir hana, yfir Elliðaárnar og undir Miklubraut. Aftur yfir Elliðaár á hitastokkum (held þeir séu það amk). Inn fyrstu undirgöng undir Sæbraut og stígurinn eltur og yfir göngubrúna yfir Miklubraut. Síðan meðfram Suðurlandsbraut alveg að Reykjavíkurvegi og niður hann smá spöl og síðan inn í Laugardalinn. Framhjá Glæsibæ og fljótlega eftir það var ég komin 7 km. Það sem vantaði uppá til að komast heim labbaði ég bara.

Garmin tækið mitt er yndislegt. Fyrir hlaupið set ég inn hversu langt ég ætla að hlaupa og hversu lengi (er með plan frá Öddu sem er frábært) og síðan þegar ég hleyp (skokka) af stað þá er tækið með ímyndaðan kall sem hleypur með mér og ég keppi við. Ef ég er á undan honum þá spilar tækið stutt sigurlag þegar vegalegnd er náð.


Neðra línuritið sýnir eitthvað sem kallast pace og efri línan hraðann.

Ég er virkilega ánægð með árangurinn og er mjög svo bjartsýn á það að ná lokatakmarkinu 23. ágúst og jafnvel á sæmilegum tíma.

Maiskorn

Það er staðreynd að mér finnst maiskorn vera gott. Hef keypt mér frosna kornið og smurt með smjöri, pakkað inn í álpappí og hitað á grillinu - namm, namm.

En um daginn keypti ég í Bónus einn kornstöngul ferskann í grænmetisdeildinni. Mig hefur langað til að prófa það því einhver sagði mér að það væri lang, lang, lang best þannig.

Það varð töluverð reykistefna við kassann þegar við greiddum því enginn virtist vita hvernig ætti að koma þessari vöru í verð. En að lokum tókst það, seinna þegar ég skoðaði strimilinn var mér heldur bilt við því þessi eini stöngull sem ég keypti kostaði 151 kr!!!

Um kvöldið var svo grillað og þá er ekkert annað gert við maisstöngulinn enn að setja hann beint á grillið (settum hann á efrigrindina) og snúa reglulega.

Og síðan var smakkað. Og það er engin lygi sem mér var sögð því þetta er lang, lang, lang, lang besta kornið sem ég hef smakkað. Ég mun kaupa mér svona aftur þó það sé svona dýrt.

Afstæði vegalengda.

Um helgina ók ég Sæbrautina með Hrund mér við hlið og var í leiðinni að sýna henni hvar ég hjóla á morgnana. Og það er nú bara þannig að þessi vegalengd er miklu, miklu lengri þegar setið er í bíl heldur en að hjóla hana. Skrítið.

En í ljós þess er ekki undarlegt að þeir sem næstum aldrei stíga á hjól mikli fyrir sér vegalengdir og telji það óvinnandi veg að hjóla þær. Ég segi prófið að hjóla þetta og þið munið sjá að ekki bara er þetta styttra en þið haldið þið eruð líka fljótari í förum og hafið minna fyrir því en nokkurntíman er hægt að ímynda sér. Þið sem hjólið eruð þið ekki sammála?

<> <> <> <> <> <> <> <> <> <> <> <> <> <> <> <> <> <> <> <>

Síðan er skemst frá því að segja að tómatplantan hefur aftur vaxið um 3 cm á síðasta sólarhring. Og talandi um plöntur, Arnar ertu þarna ennþá? (Sjá komment á síðustu bloggfærslu).

Í dag ætla ég svo í fyrsta skipti að fara eftir hlaupaprógrammi sem ég fékk hjá Öddu. Mjög spennandi. Þetta eru ekki nema 2 km sem ég mun fara og töluvert hægar en ég er vön. Ætla samt svona í upphafi að fara alveg eftir prógramminu og sjá svo til hvort ég breyti því eitthvað eða hvort það virki vel bara eins og það er.
Eins og áður hefur komið fram þá er ég að stefna á 10 km hlaup í Reykjavíkurmaraþoninu í sumar. Það eru ekki nema rétt tæpar 7 vikur í atburðinn og því kominn tími til að taka þessu alvarlega.
En ég er líka að berjast við of lítið járn í blóðinu og þrjóskast við að tala járntöflur. Mín trú er nefnilega sú að með réttu mataræði sé hægt að laga þetta og háma þess vegna í mig suðusúkkulaði, cheerios gulan og fleira sem á að vera járnríkt. Fékk mér meira að segja sardínur í gær en þær hef ég ekki getað borðað síðan silfurskottur sáust fyrst í íbúðinni hjá mér, en mér fannst ég vera að éta silfurskottur en ekki sardínur á þeim tíma.

Plöntur og hjól

Snemma í sumar settum við niður tómatfræ úr kirsuberjatómat. Tvær plöntur komu upp, en önnur dó fljótlega eftir að hún var sett í sér pott. Hin lifir góðu lífi og það er ótrúlegt hvað hún sprettur. Í gærmorgun brá ég reglustriku á hana og þá var hún 23 cm á hæð.

Í morgun gerð ég það sama og þá er hún orðin 27 cm. Hefur hækkað um 4 cm á einum sólarhring. Það kalla ég bara nokkuð gott, en hinsvegar er spurning hversu lengi hún kemst fyrir hjá okkur með þessu áframhaldi.

Svo er það þannig að við erum með tvö barnahjól sem við viljum gjarnan koma frá okkur. Þau eru bæði á 24 tommu dekkjum en stellin eru mis stór. Nú veit ég ekki hvernig stellstærð er mæld svo ég mældi frá jörðu upp á stýri og á Trek hjólinu er hæðin 34 tommur og 36 tommur á því græna.

Þau þarfnast bæði viðhalds þar sem þau hafa staðið óhreyfð í nokkurn tíma og voru úti í allan vetur. Láttu mig vita ef þú hefur áhuga.

Íþróttafréttir

Á þriðjudaginn var 1. júlí 2008 var á Rás 1 viðtal við mann að nafni Hrafnkell í þættinum Dr. Rúv. Var hann spurður að því hvers vegna ekki væri sýnt meira af íþróttum s.s. skautadansi, dýfingum, fimleikum ofl. slíku í fréttaþáttum sjónvarps.
Svörin voru óskýr og ég fékk á tilfinninguna að ástæða væri sú að þeir sem kaupa inn efnið finnist þetta ekki vera áhugavert.

Þetta vakti mig til umhugsunar. Því þannig er að íþróttafréttir eins og þær eru í dag eru fréttir sem ég forðast af því þar er ekki efni sem höfðar til mín á nokkurn hátt. Boltaíþróttir finnst mér ekki skemmtilegt að horfa á (hvort sem það er karla eða kvennalið) en þær fá stærstan hluta af fréttunum. Síðan kemur golf, bílaíþróttir (einnig leiðinlegt) og stundum tennis eða sund (allt í lagi, getur verið gaman að horfa á).
Eins er með dagblöðin. Þau eru nú flest farin að hafa sérblað með þessum fréttum svo auðvelt er að hoppa yfir þær fréttir og það er einmitt það sem ég geri.

Og nú velti ég fyrir mér. Er þetta ekki óplægður akur? Það gæti komið mér til að horfa á íþróttafréttir ef myndir af skautadansi, dýfingum eða fimleikum væru sýndar oftar. Ég er ekki að biðja um beinar útsendingar (ekki viss um að ég gæfi mér tíma í að horfa á það) heldur frekar sýnishorn af því sem er að gerast. Er það ekki hagur íþróttafrétta að sem flestir horfi á þær?

Hjólafréttir

Þetta er uppáhalds leiðin mín í og úr vinnu þessa dagana (myndir fengnar úr Borgarvefsjá). Stígakerfið meðfram Sæbrautinni er orðið nokkuð gott og ekki mikil umferð annarra en hjólandi a.m.k. helming leiðarinnar.

Og hér kemur smá af tölum sem ég tileinka Ingu vinkonu. Leiðin er tæpir 7 km (allt í allt en öll leiðin sem ég fer er ekki á kortinu) og ég er u.þ.b. 20 mín að hjóla hana. Meðalhraði 20 km/klst og hámarkshraðinn rétt rúmlega 30 km/klst.

Hinsvegar er leiðin ekki gallalaus. Og gulu punktarnir á fyrstu myndinni sýna staði sem ég kalla stundum þrautabrautir. Það eru aðallega staðir þar sem maður fer yfir götur. Ég hef númerað þá og ætla að koma mínum kvörtunum á framfræri í númera röð.

1. Hér kem ég niður frá Skeiðarvoginum og er beygjan inn á stíginn við Sæbraut ansi kröpp og blind. Þ.e. ekki auðvelt að sjá hvort einhver er að koma eftir stígnum. Það eru nokkrir svona blindir staði milli punkta 1 og 2. Marga þeirra væri auðvelt að laga með því að klippa gróðurinn (spurning hvort maður eigi að taka trjáklippur með sér einn morguninn). Svo er einn staður milli punkta 1 og 2 þar sem húsagata fer yfir stíginn og endar hinumegin við hann. Þetta er augljóslega varasamt því á þessum kafla er maður á góðum hraða og ef bíll er að aka inn í botninn á götunni á sama tíma og ég kem á fullri ferð... gæti orðið ljótt.

2. Sannkölluð þrautabraut. Grænu punktarnir sýna leiðina sem ég verð að fara til að komast milli stíga því hérna endar stígurinn og annar tekur við hinumegin við Sæbrautina.

Það eru gönguljós allan hringinn á þessum gatnamótum og leðinlegast er að fara yfir Sæbrautina sjálfa því ljósin eru tvískipt og virka þannig að það er engin leið að komast yfir báðahelmingana á sömu ljósum. Það verður ansi oft til þess að maður fer yfir á móti rauðum kalli og það pirrar mig að þurfa að grípa til lögbrota svona snemma morguns.

Nú tekur við ágætis kafli. Það eina er að verið er að byggja á einum stað en búin hefu verið til ágætis varaleið framhjá sem tefur ekki mikið, þó ekki sé nokkur leið til að mæta öðrum þar, hvorki hjólandi eða gangandi.

3. Hér er beygja að bensínstöð og er umkvörtunarefni mitt svegjan sem kemur á stíginn. Ég skil að ætlast er til að við hægjum á ferðinni þegar kemur að svona stöðum en það er einum of að senda mann í hvarf frá götunni plús að umferðin er aðeins úr einni átt og ætti því að vera viðráðanlegri að fylgjast með fyrir okkur stígafólkið. Kantsteinninn er helst til of hár þarna til að fara niður af honum beint, eins og maður gerir stundum við svipaðar aðstæður.

4. Of miklar sveigjur á brautinni yfir götuna og sérstaklega þegar komið er yfir götuna og á stíginn aftur, hef 2x næstum farið út fyrir stíginn sem er ekki gott þarna þar sem nokkuð hár kantur er og almennt frekar varasamt.

5. Sama og 4.

Milli punkta 5 og 6 er fínt að hjóla. Þarna hefur þó umferð um stíginn aukist og þá sérstaklega gangandi /skokkandi vegfarenda. Það getur verið varasamt. Stígurinn er tvískiptur þ.e. lína skilur að hjólahluta og gangandihluta. En mikið hefur verið skrifað um gallan við það kerfi svo ég læt það vera. Nema að það virðist vera tilhneging hjá gangandi /skokkandi að vera alveg við þessa umræddu línu sem minnkar hjólasvæðið (sem er ekki of mikið fyrir) og getur verið stórhættulegt.

6. Sólfarið. Inn á myndina setti ég bleika línu (vona að hún sjáist) sem er beintenging milli hjólalínanna. Þarna er hjólabrautin klippt af til að koma fyrir stæðum. Fyrir utan þá hættu sem það getur skapað ef hjólreiðamaður er ekki með athyglina algjörlega við stíginn og passar sig að færa sig inn á "gangadi" hlutann af stígnum til að steypast ekki fram af kantinum þá er þarna líka minnkað svæðið sem umferð kemst um. Einmitt þar sem hópar fólks á það til að vera að skoða listaverkið. Og fólk í hópum er að gera allt annað en að fylgjast með því hvort einhverjir þurfi að komast framhjá. Þessi litli bútur getur því verið mikil hindrun og töf fyrir þann sem vill komast heim (því það eru sjaldan hópar þarna fyrir kl 8 á morgnana).

Það þyrfti frekar að auka gangstéttaplássið þarna heldur en að minnka það eins og gert er.

En á heildina litið er þessi leið nokkuð góð, bæði skemmtileg og falleg. Hún er einnig ein sú öruggasta af þeim sem ég get valið úr og með fæstum hindrunum.

Sumarkveðja.

Sæl og blessuð öll sömul.

Frá mér er allt gott að frétta þó dagarnir séu helst til of stuttir nú um stundir. Það er svo margt sem mann langar að gera og annað sem þarf að gera og eilíf togstreita þar á milli. Eins og þið þekkið.

Við erum öll meira og minna í vinnunni þessa dagana og fáum ekki frí saman fyrr en í lok júlí, en þá verður gaman.

Garðurinn okkar er mjög svo blómlegur núna því í gær plöntuðum við Hrund út fullt af sumarblómum sem okkur áskotnaðist. Sum eru meiri dekurblóm en önnur og þurfa vökvun næstum því á hverjum degi. Vonandi getum við sinnt þeim sem skildi.

Eplatrén sem við settum út í garð (í potti) í vor af því þau voru farin að ofspretta í glugganum hafa séð fífil sinn fegri. Þau eru núna eiginlega bara stönglar með nokkrum laufblöðum efst.

Af paprikutrjám er allt gott að frétta. Þau halda áfram að blómstra og nú eru 3 paprikur að vaxa. Við höfum nú þegar uppskorið 2 paprikur, ágætlega stórar og mjög svo ljúffengar.

Síðan hafa stelpurnar verið að setja inn myndir á myndasamkeppni mbl.is. Þetta eru Eyrúnar myndir og hér eru myndir frá Hrund (smellið á nöfnin þeirra).

Eyrún er komin með nýtt hjól og stefnt er á að hjóla eitthvað saman öll fjölskyldan þó ekki sé búið að ákveða hvert eða hvenær.

Sem sagt allt í lukkunnar velstandi hjá mér og mínum.

Kveðja, Bjarney

7 km labb, skokk og hjól.

Ég og Hrund fórum í gær að heiman, Hrund hjólandi og ég á tveimur jafnfljótum. Stefnan var á Kópavoginn.

Bláa línan sýnir hraða.

Græna línan sýnir hvort farið er upp eða niður í landslaginu (eða elevation) í metrum talið en þar sem ég tók ekki með mælistikuna fyrir þá línu segir hún kannski ekki mikið.

Fyrstu 3 km fór ég á góðu og jöfnu skokki sem sést svo fallega á línuritinu hinu fyrra en ég klippti í sundur línuritið til að það sæist betur.

Veðrið var mjög gott til hreyfinga, enn nokkuð skýjað og léttur vindur. Fljótlega eftir þessa 3 km fórum við Hrund að prófa nýjar leiðir. Stundum er gaman að fara ókannaðar slóðir (þá á ég við slóðir sem ég hef ekki sjálf farið) og við ákváðum að fara til vinstri í stað hægri þar sem stígurinn í Fossvogi greinist.

Þá vorum við komnar á þennan líka fallega skógarstíg, sem því miður endaði í uppgreftri og vinnusvæði. Svo við fórum aðeins til baka (höfðum séð ótrúlega girnilega brú örlítið fyrr sem leiddi lengra inn í skógarsvæðið) og héldum ferð okkar áfram um ókannaðar slóðir. Sá stígur endaði sem mjög þröngur slóði og við lyftum hjólinu yfir hlið (sem kom aðeins seinna í ljós að var óþarfi) til að komast út á Kringlumýrarbrautina.

Síðan vorum við svo bjartsýnar að telja að við kæmumst í gegnum vinnusvæðið þar sem verið er að búa til nýjan veg hjá Lundi, en það reyndist blindgata og enn og aftur snérum við við.

Það er ástæðan fyrir því hversu upp og niður seinni helmingurinn af ferðinni er.

En ferðalagið var mjög skemmtilegt.

Í lokin má sjá hækkunina við það að fara inn í Kópavoginn og upp á hálsinn að listasafninu og síðan lækknunina aftur á áfangastað.

Nýr linkur

Var að skrá mig á síðu sem heitir hlaup.is (nýr linkur hér við hliðina).

Hér skráir maður inn þá hreyfingu sem maður stundar og hlaup.is heldur utan um heildartölur og annað skemmtilegt. Verið ófeimin að kíkja á síðuna.

Þar er líka hægt að sjá hvað aðrir eru að gera. Virkar voða sniðugt.

Kvennahlaupið

Í grenjandi rigningu í Garðabæ á Garðatorgi var lagt af stað í kvennahlaupið kl. 14 í dag. Þær allra duglegustu lögðu af stað korteri fyrr í 10 km hlaupið.

Ég sjálf hljóp 5 km en Eyrún og mamma fóru 2 km. Hrund gat ekki tekið þátt því strax eftir upphitunina fór hjartað hennar af stað í oftakt sem er vandamál sem hún hefur þurft að glíma við. Hún er á töflum sem eiga að koma í veg fyrir þetta, en þær virka bara ekki alltaf.

Það var góð stemning á staðnum þrátt fyrir bleytuna. Á vef Sjóva má sjá myndir frá hlaupunum víða um land. Því miður engin mynd af mér og mínu fólki.

Og þá koma staðreyndirnar. Hlaupaleiðin mín var nokkuð strembin að mínu mati. Brekkur bæði upp og niður. Ég var 33 mín. og 44 sek. að fara leiðina og er bara nokkuð sátt við það.

Myndin sýnir hvernig nýja fína tækið mitt teiknar upp hlaupið. Uppi er leiðin sem hlaupin var. Blágræni punkturinn sýnir u.þ.b. upphaf hlaupsins sem svo endar á sömu götu og niður í krókinn. Línuritið sýnir svo hraðann.

Meðalhraðinn hjá mér var 8.7 km/klst. Hámarkshraðinn 13,2 km/klst.

Virkilega skemmtilegt að taka þátt í þessu þrátt fyrir rigninguna. Við vorum holdvotar eftir hlaupið þrátt fyrir regnfötin því manni hitnar við hlaupið og þá verður að renna frá. Ég var líka í lopapeysunni minni svo mér varð ansi heitt.

Villtar jurtir

Fór í gær á einstaklega áhugavert námskeið um villtar jurtir og nýtingu þeirra. Það var Miðstöð símenntunar á Suðurnesjum sem bauð upp á námskeiðið. Við fórum þrjár saman ég, mamma og Minna frækna og í Keflavíkinni var Hildur móðursystir ein af þeim sem kom þessu námskeiði á koppinn.

Í upphafi hélt grasalæknir fyrirlestur um hinar og þessar jurtir og hvaða virkni þær hafa og hvernig best sé að meðhöndla þær.
Síðan var stigið upp í rútu og ekið um Suðurnesin og stoppað á 3 stöðum og jurtir skoðaðar og tíndar. Við vorum helst til of snemma á ferðinni fyrir sumar plöntur í það minnsta en fundum þó margar mjög fallegar og kröftugar plöntur.
Á eftir hvert stopp voru jurtir settar í hitabrúsa með heitu vatni í til að úbúa te sem var drukkið í lok ferðarinna.

Ég og mamma vorum með brúsa og í hann settum við lauf af túnfífli, haugarfa, maríustakk, vallhumal og eitthvað fleira og úr því varð þetta líka ljómandi góða te sem án efa hefur gert okkur mikið gott.

Þegar heim var komið breiddi ég úr þeim plöntum sem ég átti til á handklæði inni í eldhúsi til þurrkunar. Þá hef ég mestan áhuga á brenninetlunni því hún á að vera svo góð fyrir blóðið (bæði hreinsandi og aukandi). En brenninetluna verður að þurrka áður en hægt er að neyta hennar. Svo er hún víst frekar römm á bragðið svo best er að hafa fleiri jurtir með í teinu.

Þetta finnst mér allt saman vera ákaflega spennandi og skemmtilegt. Læt svo fylgja hér með tvær heimasíður sem Hildur móðursystir benti á og eru svona ansi skemmtilegar og fróðlegar.

Viskubrunnur - Galdralýsingar á Ströndum
Náttúra

Magnað jarðskjálftakortið á vedur.is

Græjur

Skokkaði í morgun 4,45 km í vinnuna og var 31 mín 50 sek og 89 sekúndubrot að því.

Við þessa hreyfingu eyddi ég upp 353 kaloríum.

Hámarks hraðinn hjá mér var 15,8 km/klst en meðalhraðinn 8,4 km/klst.

Já, ég er búin að kaupa mér nýja og flotta græju sem heldur utan um alla mína hreyfingu af nokkuð mikilli nákvæmni. Græjan heitir Garmin Forerunner 205 og er á stærð við stórt armbandsúr. Hún tengir sig við gervihnött áður en lagt er af stað (helsti gallinn hvað hún er lengi að því og mér þykir leiðinlegt að bíða, er ca. 1 mín að ná sambandi).

Svo þegar ég kem heim (og það er það flottasta) þá hleð ég upplýsingunum inn í tölvuna mína og þá get ég farið nákæmlega yfir ferðalagið mitt. Séð hversu hratt ég fór á hverjum stað, séð hvort ég fór upp eða niður brekku og hversu brött hún var (á þó eftir að læra betur á að lesa úr þessum línum öllum saman).

Ps. Er ekkert sérlega bjartsýn í dag á að ná að hlaupa 10 km í ágúst. Finnst það sem ég hljóp í morgun vera nokkuð langt og sé mig ekki hlaupa þá vegalengd 2x í einu lagi.

Hjólafréttir

Enn er ágætis hjólaveður, þó verið sé að spá einhverri vætu í dag.
Fór Sæbrautina og þar var ágætis meðvindur.
Sást til 5 annara hjólamanna, allt karlmenn.
Hvað varð um kvenfólkið?
Gufar það upp þegar sólin hverfur bak við ský?

Íslenski fjallahjólaklúbburinn auglýsir hjólaferð um helgina. Hjólað verður á Nesjavelli, lagt af stað á laugardag og gist um nóttina og síðan hjólað aftur til Reykjavíkur á sunnudeginum. Hljómar mjög spennandi. Smelltu hér til að fá nánari upplýsingar.
Ég gæti vel hugsað mér að fara svona ferð en vildi gjarnan hafa einhvern með mér. Svo, þó ég ætli ekki í ár, þá ef einhver gæti hugsað sér að fara með mér á næsta ári...

Hjólafréttir

Fínasta hjólaveður í morgun 10 stiga hiti og meðvindur.

Sást til 18 annara hjólreiðamanna.

Þæfing

Mig hefur lengi langað til að prófa að þæfa ull og lét þann draum rætast þessa helgi. Ég átti plötulopa og notaði stærstu prjónana sem ég á. Síðan teiknaði ég upp einfalda tösku, setti á hana smá munstur og hóf prjónaskapinn.

Myndirnar sýna töskuna fyrir og eftir þæfingu (þ.e. þvott á 40°C).



Ég er bara nokkuð sátt við útkomuna. En þó er eitt vandamál sem þarf að finna út úr og það er að taskan "límdist" saman að innan. Ég náði henni í sundur með því að toga og rífa, en ætli það sé hægt að koma henni úr þæfingunni án þess að lenda í því vandamáli?

Er einhver þarna úti sem vill deila með mér eigin reynslu?

"Litlu vitlausu laukarnir mínir"

Eru ekki lengur litlir og vissu greinilega hvað þeir voru að gera.

Til samanburðar má sjá mynd frá 6. mars með því að smella hér.

(Aftur 14 hjólreiðamenn og meirihlutinn kvenkyns - áfram stelpur!)