Hjólafréttir

Hjólaði meðfram Miklubraut í morgun. Einu sinni hjólaði ég þá leið að jafnaði til og frá vinnu en þá hjólaði ég líka hægar. Þessi leið hentar mér ekki lengur því ég vil fara hraðar yfir og án töluverðra hindrana. En þessi leið er sannarlega þrautabraut.

Og hér kemur tuðið í pirruðum hjólreiðamanni.

Fyrsti kaflinn er í lagi, frá Skeiðarvogi að Grensásvegi (ef horft er framhjá glerbrotahrúgum hér og þar).
Síðan er það brekkan upp að Háaleitisbraut sem endar í blindhorni og ég get hvorki séð hvort bílar eru að koma upp brekkuna og ætla að beygja til hægri eða þeir mig vegna brekkunnar sem búin var til í þeim tilgangi að dempa hljóðið frá bílunum. En brekkan nær of langt upp og of nálægt gatnamótunum og hindrar útsýni. Gatnamótin þarna yfir voru löguð fyrir ekki svo löngu og þá var settur skrítinn rani af kantsteini, líklegast til að beina umferð hjólandi í rétta sveigju, en að sjálfsögðu hafa snjóruðnings tækin ekki séð þennan rana í vetur og hann er nokkuð laskaður, fyrir utan að vera til mikilla óþurfta.
Næsti kafli nær að Kringlumýrarbraut og hér er umferðin um stíginn orðin meiri bæði af gangandi og hjólandi. Ég sé að hjólreiðamenn eru þó farnir að halda sig hægra megin á stígunum sem er gott og flestir gangandi líka. En helsta hindrunin hér er strætóskýlið við göngubrúna. Þar er allt morandi í glerbrotum og ég virðist alltaf hitta þannig á að strætó er stopp og að hleypa út farþegum sem oftar en ekki eru mjög ómeðvitaðir um umhverfi sitt og gera ekki ráð fyrir umferð hjólandi.
Gatnamótin yfir Kringlumýrarbraut eru ómöguleg og leiðinda þrautabraut.
Þá tekur við beinn og breiður stígur sem nær alveg að Stakkahlið en þar mjókkar gangstéttin og gróðurinn reynir sitt besta til að yfirtaka stíginn.
Stígurinn við Miklatún hefur mátt muna fífil sinn fegurri og er löngu orðið tímabært að endurnýja hann.
Sem sagt margt á þessari leið hraðatefjandi og ég mun ekki fara hana aftur í bráð.

Hjólafréttir - nýtt fjöldamet, 64 hjólreiðamenn!

Sá 64 hjólreiðamenn í morgun. Sem er bæði met ársins og mesti fjöldi síðan talningar hófust.
Fór leiðina Elliðaárdalur - Fossvogsdalur - Hringbraut sem er u.þ.b. 10 km löng.
Hjólreiðamaður nr. 50 var Adda mágkona sem er skemmtileg og ótrúleg tilviljun því á síðasta ári þegar svipað fjöldamet var sett voru hún og Þórhallur nr. 49 og 50 (sjá þessa færslu).

Meðalhraðinn 19,9 km/klst (hámarks hraðinn rétt rúmlega 30 km/klst svo ég hef farið þetta á nokkuð jöfnum hraða). Ég á í smá vandræðum með gírana, þ.e. gírskiptirinn að framan er hættur að virka og er fastur í þyngsta gír. Sem er svo sem allt í lagi þó það væri betra að geta notað hann á leið upp brekkur. En staðreyndin er sú að ég nota ekki nema 5-6 gíra af þessum 24 gírum sem eru á hjólinu og vildi að ég væri með þyngri gíra í staðin fyrir alla þessa léttu.

Safnhaugur smíðaður um helgina

Hjólafréttir - nýtt fjöldamet

Sá 18 hjólreiðamenn í morgun. Er þá metið frá í gær bætt um 1.

Hjólafréttir - nýtt fjöldamet

Á fyrsta degin átaksins Hjólað í vinnuna er slegið fjöldamet ársins á leiðnni minni. Sá 17 hjólreiðamenn í morgun og eru það 10 fleiri en í gærmorgun og bættust 4 við fyrra metið.

Hrund dansar sóló

Vorið er komið

Sofnaði út frá fugla söng í gærkvöldi og vaknaði við hann í morgun. Mikið eru þeir duglegir fuglarnir.

Húsnæðislán

1. maí 2006 kr. 31.453,-
1. maí 2007 kr. 33.105,-
1. maí 2008 kr. 35.760,-
1. maí 2009 kr. 41.131,-
1. maí 2010 kr. 44.607,-

Þetta eru afborganir af láni sem tekið var seinnihluta árs 2005 að upphæð kr. 7.000.000,-
Eftirstöðvar í dag með verðbótum eru kr. 9.969.582,-
Lánið er tekið hjá Kaupþing-banka þegar þeir buðu flotta vexti og áður en lán í erlendri mynt komu til (sem betur fer, þar sluppum við vel).

Hjólafréttir - nýtt fjöldamet ársins

Sá 13 hjólreiðamenn í morgun.
Er að sjá sum andlit frá síðasta ári aftur og er gaman að því. Menn farnir að draga fram hjólin enda er veðrið einstaklega gott til hjólreiða nú um stundir.
Nú er spurning hvort óhætt sé orðið að taka nagladekkin undan hjólinu? Ætla að bíða aðeins því það er verið að spá kulda um næstu helgi þó ekki geri þeir ráð fyrir frosti hér á suðvesturhorninu.

Hitt og þetta

Nýja fína rúmteppið sem tengdamamma saumaði handa okkur. Þið afsakið myndgæðin.

Fór út í gær og réðst á skriðsóleyna sem er í innkeyslunni á mörkum lóðanna. Get ekki annað en dáðst að dugnaði þessarar plöntu sem er ansi klók að koma sér fyrir. Var u.þ.b. klstu úti og náði að reita þennan flekk sem sést hér á myndinni. En sóleyin blessuð er út um allan garð hjá okkur svo það verður töluverð vinna að uppræta hana.

Hér er svo mynd af nóvemberkaktusinum í vinnunni minni sem ég var svo leið yfir að blómstraði ekki fyrir síðustu jól. Svona leit hann út þegar ég kom í vinnuna aftur eftir páskafrí.

Grein eftir Daða.

Daði bróðir skrifaði grein sem kom í blaðinu Politiken í Danmörku.

Og hér er slóð á frétt um greinina sem birtirs á mbl.is og þar er einnig slóð á pdf skjal af greininni.
Hér er líka slóð á viðtal við Daða sem kom í fréttatíma stöðvar 2 í gærkvöldi.

Garðvinna

Fékk lánaðnn þennan fína greinakurlara og kurlaði þær greinar sem ég klippti og sagaði af birkirunnunum í febrúar og líka rótarsprota af reynitrjám. Þetta var vikrilega skemmtileg vinna og útkoman fullur ruslapoki af kurli.

Að lokum klippti ég valdar greinar af birkitrjám úr framlóðinni og setti í vatn, ætli þær nái að springa út um páskana?

Hjólafréttir

Fjöldamet ársins frá 9. febrúar slegið og tvöfaldað! Sá hvorki fleiri né færri en 10 hjólreiðamenn í morgun og var þeim ágætlega dreift yfir leiðina. En oft er það þannig að ég sé engann fyrrihluta leiðarinnar en fleiri eftir því sem nær dregur miðbænum.

Hrund og húfan

Hrund með hrikalega stóra húfu sem ég prjónaði (hélt ég væri að prjóna minni húfu fyrir Þórhall bróður í stað þeirrar sem ég gaf honum í jólagjöf en þessi er alveg jafn stór). Er núna með hugmyndir um að þæfa hana og breyta í tehettu eða allavega sjá hvernig hún kemur út sem slík. En Hrund er algjörlega að selja hana á þessari mynd, virðist smell passa á hana og er svaka flott.

Hlið

Elías er búin að hanna og smíða hlið sem mun prýða innganginn í garðinn okkar.

Fyrst var ætlunin að hafa rimlana beint upp eins og sést á einni myndinni. Svo var prófað að setja þá svona á ská og við féllum algjörlega fyrir því. Það eina sem ekki er handsmíðaða af Elíasi eru spjótin efst.

Nú á bara eftir að láta sandblása það og húða því ekki viljum við að það ryðgi.

Ný slóð

Bætti inni nýrri slóð hjá hjólabloggurum sem heitir "Hjólaðu maður". Á þeirri síðu er flipi sem heitir "Ástand stíga" og er ætlunin að halda utan um snjómokstur og færð á stígum með comment-kerfi.

Svolítið af misheppnaðri snjóhreinsun á stígum.

Hjólafréttir

Jibbí, loksins búið að skafa almennilega. Ég var næstum hætt við að hjóla í morgun því ég varla komst út götuna mína fyrir slabbi. Slabbið varð til þess að ég spólaði út í eitt. En áfram hélt ég á þrjóskunni og þegar ég komst á stíginn fyrir neðan Sæbrautina (á móti shell bensínstöðinni) þá sá ég að búið var að skafa stíginn í morgun og ekki bara það heldur var hann líka vel skafinn! Næstum ekkert slabb eða snjór á stígnum. Ég var svo hamingjusöm með það að ég tók af því mynd. (skelli henni kannski inn í kvöld).
Stígurinn hefur ekki verið svona vel skafinn síðan það byrjaði að snjóa. Meira að segja flest gatnamót voru vel skafin (ekki þessir endalausu snjóhraukar sem almennt tefja för þvert yfir síginn). Færðin versnaði þó heldur þar sem stígurinn liggur meðfram sjónum. Líklegast hefur saltið frá sjónum eitthvað með það að gera en saltslabb er eitthvað það versta sem við hjólreiðamenn lendum í. Var 5 mín fljótari í vinnuna í dag en í gær og í miklu betra skapi.

Hjólafréttir

5,69 km, ferðatími 35 mín, 9,7 km/klst meðalhraði, 18,8 km/klst hámarkshraði.

Var á ferðinni milli kl. hálf átta og átta. Ekkert búið að skafa stígana. Skv. texta á þessari síðu hjá Reykjavíkurborg á að vera búið að skafa stofnbrautir í forgang fyrir kl. 7 á morgnana. Svo eru þau með kort sem sýnir hvernig stígum er skipt niður í forgang, sjá hér. Skv. þessu korti er hlutu stíga við Sæbraut á mesta forgangi og hefði því átt að vera búið að skafa þar eða a.m.k hefði ég átt að mæta snjóhreinsitæki á leiðinni. En það var ekki.

Samt var hægt að hjóla á stígunum í dag þar sem þeir voru skafðir í gær og í dag hefði ég ekki lagt í að hjóla á Sæbrautinni þar sem svolítið var af snjó á götunni og þið vitið hvað bílar geta verið stórhættulegir við svoleiðis aðstæður.

Einn hjólreiðamaður tók fram úr mér á leiðinni og stakk mig af. Sá för í snjónum eftir þrjá í viðbót, svo ég er ekki ein um þessa bilun. Vildi bara að Reykjavíkurborg stæði sig betur í mokstrinum.

Til sambanburðar við tölurnar hér að ofan þá var þessi sama leið farin 10.2.2010: 5,76 km, ferðatími 18 mín, meðalhraði 19,11 km/klst.

Hjólaborgin Reykjavík

Það er snjór yfir öllu og augljóst að Reykjavíkurborg er að spara við sig í snjómokstri. Fyrir 2 árum var vart þverfótað fyrir snjómoksturstækjum við svipaðar aðstæður, núna sér maður ekki nema eitt og eitt á stangli.

Það var búið að skafa stíginn frá Skipasundinu og niður að Holtagörðum, sem ekki hafði verið mokaður frá því byrjaði að snjóa svo það var ekkert val um annað á föstudaginn en að hjóla á götunni. En núna komst ég klakklaust niður að Sæbraut. En þá tók verra við. Þegar ég var komin yfir Sæbrautina sá ég að ekki var búið að skafa stíginn þar svo ég sá mér ekki annað fært en að hjóla á Sæbrautinni sjálfri. Gatan var auð svo það var ekki vandamál. En ég hef ekki lagt það í vana minn að hjóla á götum sem er með svona mikinn umferðaþunga og hraða. Ég hugsaði mér svo að fara upp á stíginn við fyrsta tækifæri. Veit að aðeins vestar er stígurinn á forgangi með mokstur og á að vera búið að moka fyrir kl. 8 á morgnana.

Hjá Olís bensínstöðinni tékkaði ég á stígnum, en nei hann var ófær svo ég hélt áfram á götunni, en við næstu gatnamót sá ég að stígurinn var í skárra ástandi, þó greinilegt væri að hann hefði ekki verið skafaður í morgun þar sem hann var líkt og þvottabretti, troðinn niður af duglegu fólki sem hefur notað helgina í gönguferð um borgina sína. Eitthvað var líka um hjólaför. Eftir þessum stíg truntaðist ég alveg að Höfða, en þá var ég líka komin með nóg og fór aftur upp á Sæbrautina.

Það sem kom mér mest á óvar var hversu auðvelt var að hjóla á Sæbrautinni. Ég skal viðurkenna að ég var með töluverðan hjartslátt þegar ég fór út á götuna og fyrstu bílarnir óku fram hjá mér. En það skrítna er að þeir áttu mikið auðveldara með að komast fram úr án vandræða heldur en þegar ég hjóla á götum eins og Langholtsveginum eða húsagötum almennt. Akreinarnar á Sæbrautinni hljóta að vera svona mikið breiðari heldur en á hinum götunum. Ég fékk það ekki eins sterkt á tilfinninguna að ég væri fyrir.

Þegar ég svo loksins komst í vinnuna var ég algjörlega búin. Ferðin tók mig 29 mínútur, en í vetur hef ég að meðaltali verið ca 21 mín þessa sömu leið. Á Sæbrautinni náði ég góðum hraða, en "þvottabrettið" fram að Höfða tók langan tíma að fara yfir og svo var mjög erfitt að hjóla upp Klapparstíginn þar sem hann hefur verið saltaður en lítið skafinn og þá nær hjólið mjög illa gripi og ég lenti í því að spóla töluvert. En þrátt fyrir það allt saman þá líður mér vel núna og er ánægð með að hafa farið á hjólinu. Því hvað er betra en að byrja daginn á smá púli?

Hjá Reykjavíkurborg fékk ég þau svör að stígamoksturstæki verktakanna sem skafa þennan stíg hafi bilað í morgun, en þeir ættu að vera búnir að skafa á hádegi í dag.