Fleiri staðir sem má laga.

Oft eru stígarnir ekki alveg á þeim stað þar sem notendur vildu helst.  Þá vilja myndast nýjir slóðar og eru þeir oft góð ábending um hvar stígur ætti helst að liggja.

Efri myndin er tekin í Bryggjuhverfi, ég var á leið eftir Sævarhöfða að fara yfir Naustabryggju á leið minni að Gullinbrú.
Neðrimyndin er tekin í átt að Laugardalnum (sést í hvolfþakið á Laugardalshöllinni).

Skemmtilegur ferðamáti?

Bylgjan spyr spurninga á vísi.is á hverjum degi.  Þann 16. júní síðastliðinn var spurt um hvaða ferðamáti fólki finnst skemmtilegastur og niðustaðan kom mér verulega á óvart.  Getur verið að ég hafi misskilið spurninguna? 

Skemmtilegustu ferðamátarnir skv. könnuninni voru bíll og flug (Slóð hér).  Báðir mjög leiðinlegir ferðamátar að mínu mati, sem koma manni hinsvegar oft á skemmtilega staði.  Og getur það ekki einmitt verið það sem fólk átti við þegar það svaraði?
Ég bara neita að trúa því að nokkur hafi virkilega gaman að því að sitja í bíl eða í þrengslum og hávaða í flugvél.

Það sem má laga.

Sendi Reykjavíkurborg ábendingu um daginn vegna þessrar holu (verk nr. 15845 skv. tölvupósti sem ég fékk í kjölfarið).  Verst að ekki var hægt að setja mynd með ábendingunni.  Notaði ábendingarlinkinn sem er á síðunni www.rvk.is og heitir "Borgarlandið.  Fyrir þínar ábendingar."  Ég hef notað þann link til að láta vita af glerbrotum á stígnum sem ég hjóla með góðum árangri og vona að þau bregðist fljótt við og fylli í holuna.


Svo er annað sem hefur angrað mig svolítið.  Það eru hnapparnir sem nota þarf til að komast yfir götur hér og þar.  Þeir eru svo oft "vitlausu megin" á stígnum, þ.e. vinstra megin sem gerir erfitt að halda þeirri góðu reglu að vera hægra megin, sérstaklega ef einhver er að koma á móti.  Svo líka eins og sést á þessari mynd þá er oft töluvert langt í staurinn og þarf ég stundum að fara af hjólinu til að ná í hnappinn.  Ég hugsa nú að þarna nái maður að teygja sig en það er ekki allstaðar þannig.

Og síðast en ekki síst.  Um daginn heyrði ég á tal tveggja drengja á aldrinum 15-20 ára þegar þeir voru nýkomnir yfir götu á móti rauðu ljósi og annar sagði við hinn:  "... á hjóli gilda ekki umferðareglur..."

Vonandi er þetta ekki eitthvað sem menn almennt halda því að sjálfsögðu gilda umferðareglur um alla vegfarendur, sama hvaða ferðamáta þeir velja.

Torgið fyrir utan hótelið í Bolzano/Bozen

Hjólað í Bolzano/Bozen

Kór Áskirkju skellti sér til Ítalíu. Einn daginn leigðum við Elías okkur hjól og hjóluðum um bæinn. Það var glampandi sól og 35 stiga hiti, okkur fannst vera helst til of heitt en það er alltaf gaman að hjóla.

Fyrsta myndin er tekin í iðnaðarhverfi og er umhverfið mjög ódæmigert fyrir Bolzano þar sem almennt ríkir fegurðin ein.

Á næstu myndum er umhverfið dæmigerðara.  Bolzano hefur þá sérstöðu á Ítalíu að mér skilst að vera með þessa hjólastíga.  Þeir liggja þvers og krus um bæinn og eru mjög góðir.  Þeir liggja líka út fyrir bæinn og við sáum marga hjólandi þegar við sátum í rútu milli staða.

Á þriðju myndinni er nýlistasafnið í Bolzano.  Önnur brúin er fyrir hjól og hin fyrir gangandi.  Þarna er greinilegt að það er útlitið sem skiptir máli því brýrnar liggja báðar í sveig með óþarfa brekku, en þær eru óneitanlega fallegar.

Hér er svo næstum því teikning af hjólaleiðinni, en ég gleymdi í byrjun að ég væri með garmininn á mér og svo af og til gleymdist að kvekja á honum aftur eftir stopp. 

Meira um hjólastæði

Þetta er mjög gott hjólastæði að mínu mati, hér er hjólið ekki að dettta (ég hef a.m.k. aldrei upplifað það).  Það er staðsett í Austurstræti fyrir framan Arion banka.  Það mættu vera fleiri svona hjólastæði í borginni.

Tæknin.

Í gær hætti garmin-inn minn að virka, neitaði að fara í gang þegar ég vildi kveikja á honum fyrir heimferð úr vinnu.
Ekkert virkaði til að koma lífi í hann að nýju, hvorki að setja hann í hleðslu eða tengja við tölvu, né nokkuð annað sem við reynum.  Svo ég verð að horfast í augu við staðreyndir að hann virkar ekki lengur.

Ég keypti mér þessa græju vorið 2008 og er það í raun mjög ólíklt mér þar sem tækið var frekar dýrt (kostaði þá um 40.000 kr).  En ég hef notað það svo til á hverjum degi síðan.

Það var skrítin tilfinning að hjóla heim úr vinnu án hans.  Svo hafði ég planað að fara út og skokka en fyrstu viðbrögð voru að það væri ekki hægt af því ég hefði ekki garmin-inn.  En auðvitað er það bara bull og ég skokkaði án tækisins.

En ég ætla að kaupa mér nýtt svona tæki og er að skoða hvað er í boði.  Ég notaði auðvitað aldrei alla fídusana í þessu tæki, en var samt búin að setja inn þannig að það pípti eftir ákveðna vegalengd (ekki sú sama í hlaupi og hjóli) og svo bara þetta venjulega, hraða, vegalengd o.þ.h.

Fleiri myndir af hjólastæðum við Hörpu

 Þessi hjólastæði eru við starfsmannainnganginn.  Þau eru í raun eins og hin, bara upp við vegg og virka alveg jafn illa.

Svo ég lagði hjólinu mínu við grindverkið í staðinn og það er bara mjög fint.

Gróðurhúsið

Þetta gróðurhús kom til okkar eftir krókaleiðum.  Mér skilst að Minna frænka hafi fengið það gefið fyrir a.m.k. ári síðan. Og í vor ætluðu þau að setja það saman með hjálp barna og tengdabarna, en þá kom í ljós að allar festingar vantaði.  Þau fundu þó út hverjir selja svona hús hér á landi og búið var að merkja við í bæklingnum hvað það var sem vantaði.

Eitthvað varð þó til þess að þau ákváðu að þetta væri ekki gróðurhúsið fyrir þau og þannig fengu mamma mín og pabbi það í hendurnar.  Þeim fannst þetta heldur ekki vera fyrir þau svo okkur var boðið að fá það ef við vildum.  Og við sögðum já.

Eftir að hafa útvegað okkur festingarnar þá var ekki mikið mál að setja það saman.  En Elías þurfti reyndar að sníða nokkrar plötur sem ekki voru til hjá heildsalanum.  En grindin komst saman.

Þá var að ákveða staðsetningu og það tók nokkurn tíma og voru nokkrir staðir prófaðir.  En þegar endanleg staðsetning var ákveðin voru grafnar holur, rammi smíðaður og staurar steyptir niður í holurnar sem festir voru í rammann.  Síðan fór grindin þar ofaná og það flottasta af öllu var að þetta smellpassaði. 

Þá var kominn tími til að setja "glerið" (sem í raun var plast) í húsið.  En það gerðum við einmitt í góða veðrinu sem var í síðustu viku.

Allt glerið var með gulri plastfilmu á sem þurfti að fjarlægja, og það var mjög svo leiðinlegt og erfitt að ná því af.  En það gekk nú samt.  Ég er svona kapp klædd af því að ég hafði sólbrunnið daginn áður og Hrund hafði tekið sólarvörnina með sér til Marokkó.

Hér er svo húsið næstum alveg tilbúið, bara eftir að setja glerið í hurðina og laga festingarnar fyrir gluggann í þakinu.

Hér er húsið full búið og tómatplöntur komnar í mold í botni þess og eitthvað af sumarblómum í ræktun í pottum inni í húsinu.

Ég hlakka mikið til næsta vors að koma til grænmeti og sumarblómum í húsinu.  En í ár (og í fyrra) var ég með svalagróðurhús í láni frá mágkonu minni (það er núna inni í húsinu) og þó lítið væri var ótrúlega mikið hægt að rækta þar inni.

Fyrsta uppskera ársins

Hjólastæðin við Hörpu

Svolíti pirruð yfir því að hjólið mitt dettur alltaf þegar ég festi það við hjólastangirnar hjá Hörpu.  En eins og sést á þessum myndum sem teknar voru í morgun þá eiga ekki allir við sama vandamál að stríða, þó eru þrjú hjól dottin um koll.  Svo finnst mér líka vanta hjólastæði (ekki eins og þessi samt) hinu megin líka, við aðal innganginn.
Báðar myndirnar eru teknar af stama stæðinu bara úr sitt hvorri áttinni.

En engu að síður gaman að því hvað margir eru á hjóli.

Helgarferð á Skagaströnd

Tók mér frí í vinnunni á föstudag og fór í heimsókn til Ingu á Skagaströnd.
Veðrið var með fallegasta móti og það var ekki leiðinlegt að aka norður í land við þessar aðstæður.
Hrund hafði ætlað að koma með mér og stoppa á Blönduósi til að hitta vinkonu sína þar, en vegna aðstæðna tók hún rútuna daginn eftir.

Við Inga höfðum ákveðið að fara í göngutúr til Lindu systur Ingu sem býr ca 12 km frá Skagaströnd.  En það er sauðburður hjá Lindu og ekki alltaf auðvelt að komast frá (okkur vantaði einhvern til að skuttla okkur til baka) svo plön breyttust þannig að við ókum til Lindu og löbbuðum þaðan, sem var auðveldara fyrir okkur því landið liggur meira niður í móti þá leiðina.  Athugið að á vegalengdinni 6-8 km slökkti ég óvart á garmin-græjunni og þess vegna vantar rétta mælingu þar.  Það var sæmilegt gönguveður, sólin skein en þó var helst til of mikill vindur en hann lægði af og til svo þetta var bara fínt.

Síðan höfðum við planað að fara á tónleika sem við héldum upphaflega að væru um kvöldið en kom í ljós að voru um miðjan dag og þegar til kom vorum við báðar of þreyttar eftir gönguna til að fara (við steinsofnuðum báðar uppi í sófa á eftir).

Snemma á sunnudeginum fór ég svo í morgun göngu-skokk á meðan gestgjafarnir sváfu og það var líka ljómandi gaman.  Sólin skein í heiði og það var ekki eins mikill vindur og deginum áður.

Svo um hádegisbilið hittumst við Hrund á Blönduósi og keyrðum saman í bæinn.

Þetta var mjög svo skemmtileg helgarferð og við Inga erum farnar að plana sameiginlegt ferðalag næsta sumar á Raufarhöfn þar sem Inga átti heima þegar hún hóf skólagöngu.

Kaffitjöld - Hjólað í vinnuna.

Stoppaði við í morgun og fékk kaffi á vegum átaksins Hjólað í vinnuna.  Kaffitjaldið var við Sæbrautina á móti Kringlumýrarbraut.  Þar fékk ég loft í framdekkið (hefði þurft líka í afturdekkið en við náðum ekki hattinum af ventlinum).
Morgun talningin ruglaðist út af þessu en ég fór samt upp í 32 (líklega hafa það verið fleiri).  Aftur hjólaði "Guðmundur" framhjá án þess að stoppa eins og á síðasta ári, ég væri virkilega til í að vita hvað hann heitir í alvörunni en við höfum verið að hjólast á í nokkur ár, alltaf á morgnana.

Það er virkilega gaman að stoppa og sjá allan þennan fjölda sem fer um stíginn á hjóli á þessum tíma.  Ég gerði mér engan grein fyrir því að það væru svona margir.

Mikið væri nú gaman að fá svona teljara eins og er víða í útlöndunum sem telja þá sem fara um á hjóli.

Kuldakast

Kuldakastið hefur hvorki farið vel í gróður né menn.  Fjöldi þeirra sem hjóluðu til vinnu í síðustu viku voru almennt yfir tuttugu og eitthvað niður í það að vera 7 á mánudag og 11 í morgun.  Enda var frost báða þessa morgna og vindur (sérstaklega á mánudag).

Svo er það gróðurinn.  Reynitréð fyrir utan eldhúsgluggann minn er sorglegt að sjá, vonandi nær það sér þegar hlýnar.

Hjólað í vinnuna hófst í dag.

Það leit ekki vel út í gærkvöld þegar byrjaði að snjóa og í morgun var grasið í garðinum enn hvítt af snjó en göturnar auðar.  Svo mér fannst spennandi að vita hvort ég sæi fleiri á hjóli þennan morguninn og hvort veðrið fældi fólk frá því að hjóla.

Það byrjaði ekki vel og ég sá engan á hjóli fyrr en ég var komin yfir Sæbrautina við Langholtsveg (á góðum degi er ég oft komin með 3 til 4 á þeim stað).  En strax þar á eftir komu þeir í ljós bæði karlar og konur.  Talan fór að lokum upp í 24 sem er fjöldamet á þessari leið á þessu ári.
Reyndar er þetta ekki fjöldamet ársins því þann 30. mars hjólaði ég Fossvogsdalinn (þetta var þegar hitabylgjan var og veðrið var með eindæmum gott) og þann morguninn sá ég 25 á hjóli.

Ég hef sjálf aðeins tvisvar tekið þátt í átakinu (þ.e. skráð mig til þátttöku, ég hjóla alltaf til og frá vinnu og er ekkert að fara að hætta því), en það eru ýmsar ástæður fyrir því sem óþarft er að telja upp hér.

Að lokum við ég minna fólk á að fara eftir umferðarreglum, horfa fram fyrir sig (ekki bara niður á götuna), muna að það er hægri umferð á landinu okkar og við förum eftir því á stígunum þegar við mætumst og ekki gleyma að hafa gaman að því að hjóla.

Gleðilegt hjólasumar!

Hér er slóðin á átakið hjólað í vinnuna.

Snæfellsnes

Ég og Elías skruppum á Snæfellsnesið.  það var ekkert allt of hlýtt og helst til of mikill vindur en við tókum hjólin aðeins niður af bílnum og hjóluðum smá.

Lindsay sem ákvað að gerast hjólreiðamaður.

Á facebook er hópur sem kallar sig Slow bicycle movement og þar fann ég bloggið hennar Lindsay sem heitir "You ain´t got Jack". 

Lindsay er heimavinnandi húsmóðir sem á tveggja ára son og býr í Walla Walla í Bandaríkjunum.  Hún ákvað um áramótin að fara að hjóla með það að markmiði að bæta heilsuna og vera góð fyrirmynd fyrir litla drenginn sinn.  Svo hafði það líka smá áhrif að ökuskírteini hennar rann út á svipuðum tíma.

Hún segist sjálf hafa verið sófakartafla og ekkert hreyft sig að ráði, en í janúar keypti hún sér hjól og í febrúar fékk hún barnasæti á hjólið og frá áramótum hefur hún haldið úti bloggi um upplifun sína og reynslu af þessu hjólaævintýri.

Mér finnst mjög áhugavert að lesa um upplifun hennar sem byrjanda á hjóli, hún er mjög einlæg og segir frá því hvernig henni líður með þetta allt saman.  Í apríl tók hún þátt í áskorun sem fólst í því að hjóla eitthvað á hverjum degi allan apríl mánuð.  Ég hlakka til að halda áfram að fylgjast með henni og þeim framförum sem hún óneitanlega mun ná ef hún heldur áfram á sömu braut.  Það er einmitt svo ótrúlega skemmtilegt að upplifa framfarirnar sem verða hjá manni við æfingar, og jafnframt skrítið hvernig manni  finnst oft ekkert miða áfram fyrr en allt í einu að brekkan sem maður puðaði upp fyrir einhverju síðan virkar ekki eins brött eða löng.

Svo – áfram Lindsay!

Fjölgun fólks á reiðhjóli milli ára

Skv. talningu hjá VÍS tryggingafélagi hefur orðið umtalsverð fjölgun á hjólandi milli ára.  Í ár töldu þeir samtals 1.143 á hjóli en á sama tíma í fyrra voru taldir 1.045.
Mínar morgun talningar (á leið til vinnu) staðfesta þessa fjölgun.  Það var bara í janúar sem færri voru á hjóli, en veðrið var líka frekar óhagstætt í ár.
Hér er meðaltal þeirra hjólandi sem ég tel á dag yfir mánuðinn:
                2011    2012
Janúar        5            2 (sá sem sagt að meðaltali 2 á hjóli á dag í janúar árið 2012)
Febrúar      5             4
Mars          3             5
Apríl          6           10

Og hér eru samanlagður heildarfjöldi yfir mánuðinn:

                2011   2012
Janúar        96        29
Febrúar      76        91
Mars           58      102
Apríl         103      176

Víðavangshlaup ÍR

Hljóp 5 km í Víðavangshlaupi ÍR.  Gekk mjög vel og er virkilega sátt við árangurinn.  Taldi mig fyrirfram ekki vera nógu vel undirbúna undir hlaupið en ég hef svolítið verið að skokka undan farnar vikur en lengst 3 km.  En svo var ég bara svona vel stemmd þegar ég kom á staðinn.

Byrjaði á því að hjóla niður í bæ og þar hitti ég pabba sem hljóp líka.  Svo var hlaupið ræst og ég var ákveðin í því að fara þetta bara rólega.  Fljótlega fann ég takt sem hentaði mér vel og mér leið vel allt hlaupið.  Náði meira að segja svolitlum endaspretti.  Hlakka til að hlaupa meira í sumar.

Safnhaugur, fyrsta uppskera.

Vorið 2010 smíðuðum við okkur safnhaug (sjá hér).  Og í gær sigtaði ég fyrstu uppskeruna úr þessu safnhaug og fékk heilar12 hjólbörur af gæða mold sem mun fara í beðin okkar og næra plöntur þar.
Ég fékk þetta fína sigti í fertugs afmælisgjöf, en það er hannað og smíðað af Sigurði Grétari og er þvílík snilld.