Safnkassinn

Jamm, í 2 daga gerðumst við Elías smiðir og smíðuðum saman safnkassa fyrir garð- og heimilisúrgang með dyggum stuðningi geitungsins Friðriks sem var séstaklega heillaður af lokafrágangi.











Og svo ein mynd af sumarblómunum í beðinu fyrir framan húsið, þau eru bara svo falleg. Ég og Eyrún völdum þau.

Dagur 4 og 5

Eftir þessa miklu keyrslu deginum áður vorum við ekki í mikilli ferðastemningu á degi 4. Planið var að fara að Strandakirkju og svo að sjónum við Þorlákshöfn og kíkja á Eyrarbakka og Stokkseyri. En við enduðum á því að fara bara að Strandakirkju og svo beint í bústað. Við áttum líka von á gestum því Guðlaug mágkona kom með strákana og við grilluðum okkur saman kvöldmat. Krakkarnir fóru í pottinn og eftir matinn upphófst mikill eltingaleikur við kanínu sem vappaði um svæðið en við höfðum séð a.m.k. 2 kanínur á svæðinu.

Dagur 5 sem einnig var sami dagurinn og við skiluðum af okkur bústaðnum var ljómandi fínn. Við fórum hluta af gullna hringnum þ.e. kíktum við hjá Strokki og sáum hann gjósa nokkrum sinnum og fórum síðan að sjá Gullfoss. Á báðum þessum stöðum var allt morandi í ferðamönnum. Ég hef ekki komið að Gullfossi í mörg mörg ár og það hefur mikið breyst. Búið að setja upp palla og stíga út um allt virkilega snyrtilegt og flott.

Ps. minni á að hægt að sjá stærri útgáfu af myndunum með því að smella á þær.

Dagur 3, mánudagur

Þetta var lengsti dagurinn okkar og einnig með þeim skemmtilegri. Ég var að sjálfsögðu með allskonar kort og bækur á lofti allan ferðatímann okkar (og nokkrar vikur þar á undan við að skoða og skipuleggja hvert væri gaman að fara og hvað áhugavert að skoða).





Það kemur í ljós að Hrund hafði farið á Njáluslóðir með skólanum í vor sem var einmitt á þessu svæði sem við vorum á svo við ákváðum að taka smá útúrdúr eftir að hafa heyrt söguna af því þegar Skarphéðinn Njálsson rennir sér niður hlíðar Stóru-Dímonar og heggur mann og annan (sjá mynd með texta). Stóra-Dímon (afhveru heitir það Stóra-Dímon en ekki Stóri-Dímon?) er rétt hjá Seljalandsfossi, stendur eitt á sandsléttunni með Markarfljót við hlið sér.












Eyrún plataði okkur til að labba upp hlíðarnar og við sáum ekki eftir því. Þetta er ekki erfið ganga en töluvert bratt á kafla, þar einmitt stoppuðum við aðeins og ég fékk fyrsta lofthræðslukastið. Ég hélt alltaf einu sinni að ég væri ekki lofthrædd, en ég veit það núna að þessi hræðsla blundar í mér.












Eftir þessa hressilegu göngu fórum við að og á bakvið Seljalandsfoss, sem var enn meira frískandi þar sem hressilegur úðinn vætti kinnar og kætti geð.







Svo var stefnan sett á Sólheimajökul, en hann er skriðjökull sem skríður úr Mýrdalsjökli. Jökullinn er skítugur og með sandhrúgur út um allt, en virkilega fallegur. Við fórum upp að honum og aðeins upp á jökulröndina. Stutt frá okkur var hópur að undirbúa ferð á jökulinn með leiðsögn og gæti ég trúað því að áhugavert sé að ganga á jökulinn.











Næsta stopp Vík í Mýrdal. Þá var kominn kaffitími og ég keypti mér bolla af tei (sem aumingja afgreiðsludrengurinn brenndi sig á) og við snæddum nestið okkar áður en við röltum niður að sjó.

Dyrhólaey var staður sem mig langaði á og að sjá. En þegar við komum þangað var komin þoka svo ekki sáum við mikið af gatinu sjálfu, en það er magnað að vera í þokunni. Svo örlítið rofaði til svo við gátum fengið nasasjón af útsýninu sem við vorum að missa af. Síðast þegar við komum hingað var hávaða rok og rigning svo við fórum aldrei út úr bílnum. Vonandi fáum við betra veður næst.



Á heimleiðinni stoppuðum við hjá Skógarfossi. Þá vorum við öll orðin ferðalúin og langaði helst heim í bústað í afslöppun. En Skógarfoss er tignarlegur og fallegur foss sem alltaf er gaman að sjá.

Dagur 2, sunnudagur

Þennan dag skoðuðum við Hjálparfoss, Þjóðveldisbæinn, Búrfellsvirkjun og Stöng sem er uppgröftur stórbýlis sem er fyrirmyndin að Þjóðveldisbænum.

Hjálparfoss er ótrúlega fallegur og umhverfið kringum hann líka en fossinn er umkringdur stuðlabergi. Við gengum upp hlíðina hjá fossinum og sáum hann ofanfrá líka. Hrikalegt og fallegt í senn.

Þjóðveldisbærinn var einnig áhugaverður en á annan hátt. Og það allra besta við hann var að við fengum frið fyrir flugunum sem voru ansi ágengar þarna.

Engar myndir voru teknar í eða við virkjunina en hér eru nokkrar myndir af Stöng. Liturinn á gróðrinum inni í uppgreftrinum er ótrúlegur. Manni finnst hann næstum sjálflýsandi svo ljós grænn er burkninn sem þarna sprettur um allt. Við skráðum okkur í gestabókina og það er greinilega mikill gestagangur þarna. Það er hægt að smella á myndirnar til að stækka þær og á síðustu myndinni sést gróðurinn einmitt mjög vel.

Sumarbústaðarferð.

Frábær ferð. Yndislegt land. Geggjað veður.

Já við vorum í sumarbústað í Ölfusborgum. Við ferðuðumst um suðurlandið og skoðuðum fallega landið okkar. Ég er búin að velja nokkrar myndir og reyna að vinsa úr þeim örfá sýnishorn af því sem við skoðuðum, sáum og gerðum og af því myndirnar eru fleiri en góðu hófi gegnir (þrátt fyrir svakalegan niðurskurð) þá ætla ég að skipa þeim upp í færslur eftir dögum.

Allra fyrsta daginn vorum við bara í nánasta nágreni. Kíktum aðeins í Hveragerði en þar voru blómadagar, brunuðum svo á Selfoss (því sængurfötin gleymdust heima svo við keyptum ný) og enduðum svo í bústaðnum og grilluðum í þessu líka frábæra veðri.

Kvennahlaupið

Ég og stelpurnar mínar hlupum í Kvennahlaupinu í dag í ágætis veðri. Smá dropaði úr lofti en að örðu leiti mjög gott. Stelpurnar fóru 2 km en ég 5 km eins og í fyrra.

Mitt hlaup gekk mikið betur en í fyrra. Ég náði að skokka upp allar brekkurnar og fyrstu 2 voru ekkert mál, sú síðasta sem er ansi brött og löng var erfið, en ég náði að skokka hana alla leið upp en varð þá að labba smá til að ná andanum og hjartslættinum svolítið niður. Kom mér verulega á óvart hversu miklu betra þolið er hjá mér í ár en í fyrra. Þá náði ég ekki að skokka upp brekkurnar heldur varð að taka labbikafla.

Þetta er mynd úr Garmin græunni minni. Á síðasta ári leit þetta svona út.

Bláalónsþrautin

Hjólaði í gær 60 km í Bláalónsþraut á vegum Hjólreiðafélags Reykjavíkur.
Með mér í Bestó-liðinu voru Adda og Haukur. Þórhallur hjólaði með öðru liði. Ekki það að maður þurfi að vera í liði til að taka þátt en það er bara gaman.

Þetta er einhver mesta þrekraun sem ég hef upplifað. Nokkrum sinnum var ég við það að gefast upp. Í fimmtu eða sjöttu brekku sem ég þurfti að teyma hjólið voru fæturnir ekki að vinna eins og venjulega. En ég komst á leiðarenda. Grútþreytt en virkilega ánægt með afrekið og alls ekki síðust í mark.
Haukur (3:45:52) var fyrstur af okkur, síðan ég (3:53:05) og Adda (3:58:35) var svo rétt á eftir mér. Þórhallur var svo óendanlega óheppinn að það sprakk 3x hjá honum og hann náði ekki að ljúka keppni. Það var að sjálfsögðu mikið svekkelsi.
Hér eru úrslitin, til að sjá kvennaflokkinn þarf að skrolla töluvert langt niður.

Síðan eru myndir. Þessar myndir eru teknar við markið. Merkilegustu myndirnar eru nr. 269, 270, 276, 277 og 278.

Eftir hjóleríið var farið í Bláalónið og aðeins slakað á vöðvunum sem var mjög gott.
Ég var aum og þreytt í öllum skrokknum í gær. Bjóst við að vera með harðsperrur út um allt í dag, en er bara nokkuð góð. Finn fyrir þreytu, þó ég hafi farið mjög snemma að sofa og sofið vel í nótt.

Þetta er líka í uppáhaldi hjá mér

Elska þetta lag.

Nýr á lista

Það hefur bæst við flokkinn "aðrir sem ég hef gaman að því að lesa". Þór Saari nýr þingmaður á Alþingi okkar Íslendinga bloggar um þingstörf frá sínu sjónarhorni.

Hjóladagar

Ég tók mér 2 daga frí frá vinnu strax eftir helgina. Fannst ég vera orðin svo ansi leið eitthvað og pirruð og þá er best, hafi maður tök á því að kúpla sig út í smá stund. Sem ég og gerði.

Í gær fór ég svo í lengsta hjólreiðatúrinn minn til þessa. Samtals 33 km. Það var ágætis hjólaveður, þurfti nokkrum sinnum að setja upp vettlingana vegna kulda en að öðru leiti mjög gott.

Eftir 25 km tók ég reynda mjög gott stopp, fékk mat og svona hjá foreldrunum áður en hringnum var lokað.

Sjónin

Fór til augnlæknis í morgun. Hef átt í vandræðum með sjónina undanfarið. Á erfitt með að fókusa á t.d. tölvuskjáinn og það sem er í þeirri fjarlægð frá mér.
Kemur í ljós að nærsýnin hjá mér er að minnka. Fer úr 2,0 í 1,5 en er líka komin með smá sjónskekkju.
Svo er víst partur af þessu líka aldurinn. Augasteinninn á orðið erfiðara með það að aðlaga sig að mismunandi fjarlægðum, þ.e. augað þarf nákvæmari gleraugu til að sjá rétt.

Þá er að fara í gleraugnabúð og sannfæra starfsfólkið þar um að skipta bara út öðru glerinu, þó hitt sé rispað og svoleiðis. Það munar varla svo mikið um hálfan að það hafi áhrif á útlitið (þið vitið ef ég er með mjög sterkt á öðru en ekki hinu þá getur annað augað virst töluvert stærra en hitt).

Ferðahugur

Nú er mig farið að langa í hjólatúr eitthvað út fyrir borgina.
Keypti festingar fyrir hjól á bílinn og draumurinn er að láta karlinn keyra mig eitthvað út fyrir bæinn og sækja svo aftur á leiðarenda.

Í augnablikinu er það Þingvallaleið sem heillar, held að það sé bara nokkuð góð vegalengd að fara fyrir byrjendur í utanbæjarhjólreiðum (ef maður fer ekki á mesta annatíma). Annars væri gaman að fá tillögur um hjólaleiðir.

Árið 2007 hjólaði ég frá Blönduósi á Skagaströnd (ætlaði ekki að trúa því að það hafi ekki verið á síðasta ári) sem er ca. 21 km leið. Það gekk bara vel, mig minnir að ég hafi verið einn og hálfan tíma á leiðinni. En þá var ég ekki búin að kaupa mér Garmin græjuna svo ég er ekki með það nákvæmlega skráð. Það er nú ferð sem mætti vel endurtaka.

Smá tiltekt

Tók út þá bloggara sem ekkert hafa skrifað í langan, langan tíma. Nokkrir fleiri eru í hættu á að verða teknir út af lista, það eru þessir sem ekki hafa komið með innlegga í 5 -6 mánuði.
Koma svo bloggarar, látið heyra frá ykkur!

Vá vá vá

Þvílíkt fjöldamet sett í morgun í mínum talningum. Taldi 58 hjólreiðamenn. Gætu hafa verið fleiri en til að vera örugglega ekki að telja menn tvisvar voru vafaaðilar hafðir útundan. Nr. 49 og 50 voru Adda og Þórhallur.
Hef aldrei nokkurntíman talið svona marga. Fór Fossvogsdalinn og þar er bókstaflega krökkt af hjólreiðamönnum og gaman að segja frá að langflestir eru með hægri umferðina á tæru, þrátt fyrir ruglandi línumerkingar á stígunum. Helsti gallinn við þessa leið eru blindbeygjurnar, en þær eru nokkrar.


Og svo langar mig að monta mig svolítið af honum stóra bróður mínum. En í morgunblaðinu í gær kom mynd af honum þar sem hann tók þátt í Kópavogsþríþrautinni; 400m sund, 10 km hjólreiðar og 2.5 km hlaup. Hér eru úrslitin og varð hann í 11 sæti í karlaflokki sem er frábær árangur. Til hamingju með það Þórhallur!

Hjólafréttir

Veðrið var svo frábært í morgun að ég ákvað að fara lengstu leiðina mína í vinnuna sem er rúmir 9 km.
Mætti og sá 31 hjólreiðamenn sem er fjöldamet í mínum talningum.

Viðhorf til hjólreiða

Mér var í gær bent á það, af bílstjóra sem ók fram úr mér á Njálsgötunni að það væri fyrir löngu búið að leyfa hjólreiðamönnum að hjóla á gangstéttinni. Ég svaraði honum að það væri bara miklu betra að hjóla á götunni og fékk þá það svar að þar væri ég fyrir. Þar sem hann var þá komin fram úr mér gafst mér ekki tækifæri til að segja neitt af viti og kallaði bara NEI.

Einmitt á þessari götu eru gangstéttarnar algjörlega ónothæfir til hjólreiða. Stéttarnar eru þröngar og með þrengingum hér og þar. Húsin eru alveg upp við götuna og mjög oft er bílum lagt upp á stéttina. Hámarks hraðinn er 30 km/klst á götuni og venjulega næ ég líklega 20-25 km/klst þarna en maður þarf reglulega að hægja á út af þvergötum sem eiga forgang.
Mér finnst best þegar það er bíll fyrir framan mig því þá er augljóst að ég fer ekki hægar en hann og þá fá bílstjórar fyrir aftan mig ekki þessa tilfinningu að ég sé að hægja á þeim. En ef það er ekki bíll fyrir framan mig þá finn ég fyrir óþolinmæði bílstjóranna fyrir aftan mig. Oftast fer ég þá upp á stétt og hleypi framúr.

Vortónleikar unglingadeildar söngskóla Sigurðar Demetz

Í gærkvöldi söng Eyrún á vortónleikunum. Hún stóð sig virkilega vel. Tónleikarnir voru tvískiptir, klassísklög í fyrrihluta og sungið í hljóðnema á seinnihluta, en á milli sungu allar stelpurna í kór og líka í lokin.

Þetta voru allt stelpur og sungu þær flestar tvö einsöngslög og svo allar í kórlögunum. Þær voru greinilega komnar mis langt í náminu og margar áttu erfitt með að standa fyrir faman alla gestina og syngja, en allar komust þær vel frá sínu og stóðu sig vel. Tónleikarnir voru vel sóttir og þurfti að bæta við sætum til að allir kæmust fyrir.

Lögin sem Eyrún söng voru Brátt mun birtan dofna og lagið úr Anastasiu sem hún hefur sungið nokkrum sinnum áður, en það lag var valið með svolítið litlum fyrirvara og því náðist ekki að undirbúa og finna nótur að undirspili fyrir undirleikarana að spila svo hún notaði upptöku sem við Arnar bróðir settum saman fyrir Eyrúnu þegar hún söng lagið á Árshátíð unglingadeildar Vogaskóla fyrr í vor.

Bæði lögin voru virkilega fallega sungin hjá henni.

Tátiljur

Var að prjóna mér þessar tátiljur. Finnst þær bara nokkuð sætar.

Uppskriftin er í sokkabókinni sem Þórhallur gaf mér í jólagjöf.

Myrkur 29. september 2006

Munið þið eftir því þegar öll götuljós voru slökkt í hálftíma í september 2006?

Mikið vildi ég að það væri endurtekið. Í þessari færslu er ég að skrifa mína upplifun á því að ganga um hverfið með enga götulýsingu. Helsti gallinn var að margir íbúar slökktu ekki hjá sér ljósin. Og ég var líka hissa á fjöldanum sem ákváð að fara í bíltúr þennan hálftíma.

En þetta var frábært framtak sem mætti vel endurtaka (þó ekki fyrr en í haust þegar myrkrið er komið aftur).

Hjólað í vinnuna

Átakið Hjólað í vinnuna hófst í gær. Veðrið var ótrúlega gott þá miðað við að undanfarna daga var rok og rigning. En í gær skein sólin og vindinn hafði lægt töluvert. Enda var krökkt af hjólandi og gangandi þegar ég fór heim í gær.

Það reynir svolítið á þolinmæðina þegar menn fara ekki eftir hægri-umferðar-reglunni. En í morgun voru allir með hana á hreinu sem flýtir fyrir og auðveldar alla umferð.

18 hjólreiðamenn sáust á og við stígana við Miklubraut í morgun. Það eru 4 fleiri en þegar ég skráði þessa færslu.

Vorsýning, Klassíski listdansskólinn

Verð bara að segja frá þessu því maður er að springa af monti og stolti af frumburðinum. Á sunnudaginn var vorsýning Klassíska listdansskólans í Borgarleikhúsinu og þar kom fram (meðal fjölda annara frambærilegra dansara) hún Hrund mín. Vinkona henna Halldóra var með myndavélina á lofti og tók þessar myndir sem ég nappaði af facebook, vona að hún fyrirgefi mér það. Við eigum svo fleiri myndir heima sem ég gæti vel átt til að skella hér inn líka, en þar var Eyrún á myndavélinni og náði ótrúlega góðum myndum miðaða við fjarlægð frá sviði.

Sumarið er komið

Því ég er komin á sumardekkin!!!!!!

Og ekki seinna vænna þar sem átakið Hjólað í vinnuna hefst á morgun.

Fékk skemmtilega aðstoð á leið í vinnuna í morgun í mótvindi og rigningu. Hjólreiðamaður sem var að taka fram úr mér býður mér að hjóla með sér þe. hann sá um að kljúfa vindinn og ég hjólaði við afturdekkið hjá honum. Það munaði ótrúlega um það og um stund var ég næstum í logni. Þurfti þó að hafa mig alla við að halda í við hann en við áttum skemmtilegt spjall um hjólreiðar í leiðinni.
Þetta er í annaðskiptið sem mér býðst svona aðstoð en síðast var ég á heimleið við svipaðar veðuraðstæður. Það var fyrir meira en ári síðan, en ég get ekki annað en velt því fyrir mér hvort um sama manninn sé að ræða...
Að minnstakosti þakka ég honum kærlega fyrir hjálpina í morgun.

Hjólafréttir

Var næstum búin að láta keyra á mig í morgun. Sökin var jöfn milli mín og bílstjórans mundi ég halda og við sluppum bæði ósködduð svo við reynum bara að læra eitthvað af þessu.

Sá löggu á mótorhjóli hjóla á gangstétt, hélt það væri bannað. Fyrst taldi ég hann ætla að fyljgast með morgunumferðinni á gatnamótunum Suðurlandsbrautar/Laugarvegs og Kringlumýrarbrautar en svo hélt hann bara áfram stíginn að Listhúsunum! Abbababb.




8 hjólreiðamenn fyrir utan mig í morgun og meirihluti karlmenn.

Eftir kosningar

Þá er viðburðarrík helgi yfirstaðin.

Ég tók aðra moltutunnuna okkar í gegn. Náði úr henni 2 (stórum) fötum af mold sem ég setti í matjurtarbeðið. Uppskar ógurlegar harðsperrur í óæðri endanum og er enn að eiga í því. Það var ansi misskipt í tunnunni of blautt sumsstaðar og annarsstaðar skrauf þurrt. Í miðjunni var síðan góður millivegur. Ég þarf líklegast að vera duglegri að hræra í tunnunni. Á stefnuskránni er að gera þetta sama við hina tunnuna líka.

Síðan var kosið og það er nóg búið að blaðra um það svo ég hef ekki fleiri orð um það nema að ég er ágætlega sátt við útkomuna, en nú er að sjá hvernig spilað verður úr og hverskonar stjórn verður mynduð.

Foreldrar mínir áttu svo 40 ára brúðkaupsafmæli á laugardaginn. Í tilefni dagsins var okkur boðið í grillveislu. Veðrið lék við okkur, þó það hefði kólnað þegar leið á daginn.

Í gær setti ég svo niður í garðinn 11 kartöflur, 3 raðir af gulrótarfræjum, 3 raðir af kálfræjum og 3 raðir af radísufæjum. Vona að kuldinn í nótt hafi ekki náð að bíta, en ég er með plast yfir garðinum sem vonandi hefur náð að halda einhverjum hita á jarðveginum.

Í morgun 8 hjólreiðamenn og meirihlutinn kvenfólk. Fór Sæbrautina.

Skemmtilegur dagur í gær.

Eftir vinnu í gær fór ég með samning á faseignasölu, já við erum búin að setja íbúðina okkar á sölu. Sjáum hvað gerist.

Síðan fórum við Hrund og keyptum okkur skó. Mér finnst skór sem kosta meira en 5 þús kall of dýrir, en þannig fór nú samt að við keyptum okkur báðar of dýra skó af því verðmatið hjá mér er greinilega brenglað.

Eftir skókaup fórum við öll fjölskyldan á Pizza-Hut Sprengisandi og fengum okkur að borða. Þjónustan þar var alveg hreint frábær og manni fannst maður vera á fínasta veitingastað. Vonandi verður Alexander aftur þjónninn okkar næst þegar við förum þangað.

Södd og sæl eftir fínustu máltíð fór ég svo á námskeið í ræktun matjurta hjá Endurmenntun Háskólans. Við vorum rétt að komast í gír að tala um motlugerð þegar tíminn var búinn en ég er áhugasöm um jarðgerð og finnst fátt skemmtilegra en að búa til eitthvað nytsamlegt úr svo til engu. En kennarinn lofaði að halda áfram með þá umræðu í seinni tímanum.
Ég var einmitt að kraka í jarðgerðarkössunum okkar um páskana og ætla mér að halda því áfram við fyrsta tækifæri. Því núna er einmitt rétti tíminn til að stinga upp matjurtargarðinn og setja í hann næringu (nýju fínu moldina sem hefur verið að myndast síðast liðið ár eða svo).
Svolítið fyndið að fara á námsekiðið með ekki stærri en 3 m2 matjurtargarð en draumurinn er að eingast nýjan garð á nýjum stað, svolítið stærri og geta ræktað fleiri tegundir. Hingað til hef ég sett niður ca. 11 kartöflur, tvær raðir af gulrótum og tvær af radísum og tvær af salati. Bara nokkuð gott fyrir svona lítinn garð.

Es. 7 hjólreiðamenn, fór Suðurlandsbrautina.

Hjólafréttir

14 hjólreiðamenn í morgun og sá fjórtándi var engin önnur en Adda mágkona (má maður segja mágkona þó fólk sé ekki gift?). Glimrandi gaman að hitta hjólreiðamann sem maður þekkir.

Fór Hringbrautina í dag, en það hef ég ekki gert í langan tíma. Sá einn hjólreiðamann sem ég þekki frá gamalli tíð en stúlkan sú var með mér í barnakór fyrir nokkrum árum (lesist a.m.k. 20 ár) síðan. Við höfum verið að hjólast á undanfarin 3 ár eða svo.

Er með vott að harðsperrum í handleggjunum eftir skokkið í gær (hvaða bull er það eiginlega?). Þarf greinilega að styrkja handleggsvöðvana fyrst þeir þola ekki smá skokk.

Skokk

Fórum saman hjónin lítinn skokkhring. Hann var ekki nema rétt rúmur einn og hálfur kílómetri en þar sem þetta eru fyrstu skokktilburðir ársins erum við nokkuð ánægð með árangurinn.

Veðrið var dásamlegt og við blöðruðum svo til alla leiðina sem var líka gaman. Það sem mér finnst skrítnast er að ég er meira þreytt í höndunum en fótunum eftir hreyfinguna. Eitthvað finnst mér það öfugsnúið.

Hjólafréttir

Það hefur aldeilis bæst í hjólaflóruna undanfarið. Vegna veikinda og páska hef ég ekki hjólað í næstum 2 vikur. Fjöldi hjólreiðamanna á morgnana hefur tvöfaldast á þeim tíma og sá ég í gær 7 og í morgun 10.

Var ekki nema 16 mín á leiðinni, hlakka til að fara af nagladekkjunum því það ætti að vera léttara að hjóla án þeirra. Er samt búin að bíta það í mig að skipta ekki fyrr en í lok apríl.

Öðruvísi mér áður brá.

Fór í vikunni og leysti út lyf fyrir dóttur mína sem hún þarf að taka að staðaldri. Við erum með fjölnotalyfseðil og fáum 4 dollur af lyfinu í hvert skipti. Venjulega kostar það okkur milli 3 og 4 þúsund krónur. En núna borgaði ég ekki neitt! Ég bara ætlaði ekki að trúa þessu. Sönnun, sjá mynd.

Nú veit ég ekki af hverju þetta er. Líklegast hefur hækkað hlutur tryggingastofnunar og svo er þetta apótek Lyfjaver á Suðurlandsbrautinni líka töluvert ódýrara en þau apótek sem ég hef hingað til verslað við.

Hjólað, vor og sumar.

Núna er sko gaman að hjóla. Götur og stígar næstum alveg auðir, bara rétt smá íshula hér og þar og nokkrar litlar sjnóhrúgur eftir mokstur. Var ekki nema rétt tæpar 18 mín í vinnuna í morgun miðað við rúmlega 19 í gærmorgun og varla farið undir 20 mín dagana þar á undan.
Hjólaði heim eftir Sæbrautinni í fyrsta skipti í nokkra mánuði. Góð tilfinning og þetta er skemmtileg leið.

Metfjöldi hjólreiðamanna sjáanlegur í morgun, þeir voru hvorki fleiri né færri en 6!

Sumarlöngunin farin að gera vart við sig. Maður farin að spá í sumarfríi og svona. Hlakka til þegar það verður undantekning að maður hjóli í regngallanum til hlífðar. Ég er enn að hjóla í sama fatnaðnum og þegar það var 10° frost og finn fyrir því að það er aðeins of mikið. Líklegast í lagi að sleppa ullarsokkunum og fá sér léttari vettlinga svona rétt á meðan hitinn er um og yfir frostmark. En auðvitað er bara miður mars ennþá svo líklegast þarf maður að halda í hlífðarfötin eitthvað áfram.

En mikið hlakka ég til sumarsins.

Hjólafréttir

Úff það var erfitt að hjóla í morgun. Reyndar svo að ég þurfti að teyma hjólið töluverða vegalengd og endaði svo með því að fara upp á Suðurlandsbrautina og hjóla á götunni. Það var nefninlega ekki búið að moka stíginn minn.

Hringdi í Reykjavíkurborg og kvartaði. Var bent á að hjóla frekar meðfram Miklubrautinni því hún sé á forgangi með mokstur. Leiðin mín er næst þar á eftir. En mína leið hef ég farið því hún er styst og létt (þ.e. fáar brekkur), Miklubrautarleiðin er 2 km lengri plús hærri brekkur í báðar áttir.

Sá ekki nema 1 hjólreiðamann á leiðinni en för eftir a.m.k. 2.

Sólókeppni í Óperunni

Í gær var undankeppni sólódans í klassískum ballett fyrir keppni í Svíþjóð. 3 dansarar komust áfram, og svo voru 3 til vara.

Hrund mín tók þátt í þessari keppni og stóð sig mjög vel. Sveif um sviðið eins og ekkert væri léttara eða skemmtilegra í heiminum. Hún var þó ekki í hópi þeirra 6 sem valdir voru áfram.

Á sviðið stigu 23 dansarar frá 3 ballettskólum (20 stelpur og 3 strákar). Þau stóðu sig öll stórvel og voru glæsileg á sviðinu. Mikið vildi ég að það væru fleiri tækifæri til að sjá klassískan ballett hér á landi hann er svo yndislegur á að horfa.

Töskurnar mínar

Þetta byrjaði með því að mig langaði að prófa að þæfa lopa. Ég átti til plötulopa og bullaði upp úr mér uppskrift að tösku. Allra fyrsta taskan var blá og prjónuð úr einföldum plötulopa. Það kom ekkert sérlega vel út. Bæði festist hún öll saman í þæfingu og líklegast hef ég heldur ekki þæft hana nógu vel (spurning hvort ég skelli henni aftur í vélina og breyti í buddu?). Svo prófaði ég aftur (nú með tvöföldum plötulopa) og út kom gráa taskan lengst til vinstri. Ég var mjög ánægð með þá tösku, nema hvað að axlarbandið er helst til of stutt.

Nýjasta taksan mín er svo þessi sem er ein á mynd (og lengst til hægri á hinni myndinni). Hana prjónaði ég á tveimur dögum og þæfði. Ætli það megi ekki áætla 10 klst vinna hafi farið í hana, sem segir mér einfaldlega það að til að það borgi sig fyrir mig að fara út í að framleiða og selja þessa tösku þá þarf ég að fá a.m.k. 20.000 kr. fyrir töskuna og þá er ég samt ekki með hátt tímakaup.

En mér þykir mjög vænt um þessar töskur af því þær eru mín hugmynd og hönnun.

Prjónaárið 2009

Prjónaárið 2009 byrjar vel. Í gær lauk ég við tösku sem ég byrjaði að prjóna í húsmæðraorlofinu á Skagaströnd. Linda systir Ingu hafði prjónað svona tösku sem hentar einstaklega vel undir kórmöppur og ég féll flöt. Auðvitað fengum við Inga uppskrift og byrjuðum að prjóna (vildi svo vel til að ég var búin að fá ábendingu um að þetta stæði til og hafði því tekið lopa með). En taskan er prjónuð með tvöföldum plötulopa og svo þæfð.

Lindu taska er öðruvísi en mín að því leiti að hún er hvít alveg upp og línurnar 5 eru nótnastrengir og hún hafði saumað í þá nótur. Það kemur virkilega skemmtilega út, en það var í mér einhver leti svo ég sleppti því. Og sjá hér er árangurinn.

Ætlunin er að ljósmynda allar afurðir ársins. Andrésbókin er með á myndinni til að menn átti sig á stærðinni. En núna er ég að prjóna bæði dúkku og sokka sem ná uppfyrir hné.

Ps. sá hvorki meira né minna en 8 hjólreiðamenn á leið minni til vinnu! Enda er veðrið og færð töluvert betri núna, næstum allur klaki farinn og hitinn 6°C. Ég var ekki nema 17. mín á leiðinni.

Húsmæðraorlof.

Nú er ég endurnærð eftir vel heppnað húsmæðraorlof á Skagaströnd. Hvað er betra en taka sér vikufrí frá vinnu og stinga af frá fjölskyldu og hversdagslífinu og skella sér í rútuferð norður í land?

Á þriðjudaginn tók ég rútuna norður á Blönduós þar sem Inga vinkona tók á móti mér. Jói var svo indæll að lána mér rúmið sitt og herbergi. Svo fór í hönd tími sem var allt í senn hressandi og afslappandi. Við fórum í göngutúra í snjónum. Svo á listasýningu í barnaskólanum þar sem Sigurbjörg hafði búið til allskonar fínerí úr leðri (þar á meðal virkilega flott bókamerki handa mér) og Jói hafði bæði teiknað og leirað. Ég fékk að fylgjast með söngtíma hjá Ingu sem var gaman. Linda systir Ingu dró okkur með sér á prjónakvöld á Blönduósi þar sem haldinn var fyrirlestur og prjónað (og auðvitað skoðað og sýnt það sem verið var að vinna með). Okkur var boðið í kreppukaffi til mömmu Ingu og þar fengum við dásamlega góðar kökur.
Að ótöldum þeim tíma sem við prjónuðum eða púsluðum og kjöftuðum frá okkur allt vit.

Á meðan ég skemmti mér á norðurlandinu húkti eiginmaðurinn í bælinu með hálsbólgu og hita.
En núna er ég komin heim til að hjúkra honum og þá verður allt betra ;)

Snjór, snjór, snjór og aftur snjór

Veit ekki hvort ég er endanlega farin yfirum. En ég hjólaði í vinnuna í morgun. Færðin var ansi misjöfn. Sumstaðar (og á flestum stígum) búið að moka, en annarsstaðar ekkert mokað síðan í gær og á 2 stöðum ekkert mokað og auðvitað hraukar hér og þar og aðallega við göturnar. Hef sjaldan þurft að teyma hjólið jafn oft og í morgun.

Sá engan annan hjólreiðamann en för í snjónum eftir einn (smá fegin að sjá að ég er ekki ein um að vera svona klikk). Var 26 mínútur í vinnuna sem er 8 mínútum lengur en í gær.

En á svona ferðalagi á hugurinn það til að fara á flug. Ég mætti einni gröfu á stígunum og þá var mér hugsað til pabba, þegar hann var á vegheflinum. Hvernig hann dreymdi fyrir peningum með snjókomu því snjór táknaði vinnu. Og það leiddi hugann að vegheflinum sem stóð útí götu og við Hörn lékum okkur í og kölluðum GullinTá. Man ekki betur en að við höfum samið lag um GullinTá a.m.k. var hefillinn uppspretta margra ævintýra.

Og svo komst ég inn á Laugaveginn sem er upphitaður og snjólaus. Náði þar 24 km/klst hraða, var augljóslega svolítið þreytt eftir barninginn við snjóinn því ég hjóla þar eins hratt og ég mögulega get, hef mest náð 28 km/klst þar í vetur.

Það er svo frábært að hjóla!

Hjólafréttir

Eitthvað virðist hjólreiðamönnum hafa fækkað á morgnanna. Sé ekki nema 2-3 á leið minni í vinnuna. Um miðja síðustu viku sást til 5. En almennt eru fleiri för í snjónum svo við erum að á öllum tíma dagsins.

En mér gengur ljómandi vel að hjóla. Á í raun erfitt með að trúa því að það sé ekki meira mál að hjóla á veturnar. Veðrið hefur auðvitað leikið við mig þ.e. lítið er um blástur. Færðin misjöfn en að meðaltali er ég ekki nema 5 mín lengur í vinnuna núna heldur en á sumrin.

Svo er gaman að því að benda fólki á átak sem er að hefjast sem kallast lífshlaupið. Þetta er fyrirtækja- og einstaklingskeppni sem stendur yfir 2. - 24 febrúar og felst í því að hreyfa sig (skiptir ekki máli hvernig eða hvenær) í 30 mín samanlagt (þarf ekkert frekar að vera allt í einu) á dag.

Búsáhalda byltingin

Mér finnst þetta skemmtilegt heiti á mótmælunum og ætla mér að mæta í dag.

Það er komin endurnýjuð orka í mótmælin og menn virðast hafa náð að hemja ólætin og árásir á lögreglu. Því hver vill lifa í landi þar sem óeyrðir geysa? Þegar svona ólæti hafa verið í sjónvarspfréttunum frá útlöndum þá hefur tilfinningin fyrir því að svona gerist ekki á Íslandi verið til staðar.

En þó verð ég að segja að eftir að mótmælin hófust og maður sá hvernig tekið var á þeim í fjölmiðlum þá fóru nú að renna á mig tvær grímur.
Í upphafi mótmælanna (fyrir hvað 15 eða 16 vikum) tók ég þátt í friðsömum mótmælum, hlustaði á kröftugar ræður og fannst magnað að vera innan um fjölda manns með sömu óvissuna í hjarta. Svo fór maður heim ánægð með dagsverkið og horfið svo á fréttir um kvöldið og hlakkaði til að sjá boðskapinn útbreyddann með brotum úr ræðunum (því margir sem vildu komust ekki á staðinn), en nei - þá voru bara myndir af fólki með ólæti. Þeir sem hrópuðu hæst komust í mynd en ekki málefnin.
Þetta breyttist þó aðeins eftir háværar kvartanir frá þeim sem tóku þátt í mótmælunum. En ég komst ekki hjá því að hugsa hvort þetta væri svona líka þarna í útlöndunum. Þegar við sjáum myndir af fánabrennum og æstum mönnum (konur eru líka menn) kastandi grjóti og bensínsprengjum, eru þetta þá bara dreggjarnar af kröftugum, fjölmennum, mótmælum sem farið hafa úr böndunum eftir að hin almennu mótmæli eru yfirstaðin?

Allavega þá trúi ég því að mótmælin í dag verði fjölmenn, kröftug og án ofbeldis.
Ætlar þú að mæta?

Hjólafréttir

Einn gír eftir. Þ.e. aftuskiptirinn er frosinn og ég var búin að útskýra þetta með miðjutannhjólið að framan. En það merkilega er að það kemur ekki að sök. Kemst vel af með þennan eina gír eins og veðrið er þessa dagana, aðeins meiri átök upp sumar brekkur og gæti farið hraðar á öðrum stöðum (fyndið samt að vera á 21 gíra hjóli og nota bara 1, hí hí).

Meðalhraðinn er 14 km/klst og hámarkshraðinn 22 km/klst. Töluvert hægar en í sumar en kemur mér örugglega á milli staða. Bremsurnar haga sér vel sem skiptir öllu máli.

5. janúar 2009

Í dag á mamma mín afmæli. Til hamingju með daginn mamma!

Hjólið mitt er nýþvegið og smurt og svakalega fínt. Fundum reyndar út að miðjutannhjólið að framan er algjörlega búið, það er farið í sundur á 2 stöðum (enda var það alltaf að haga sér eins og verið væri að skipta um gír) svo núna er hjólið mitt bara 8 gíra af því ég nota eingöngu stærsta tannhjólið að framan, en það gerir ekki til, greinilega þarf ekki meira svona innanbæjar í góðu færi.

Á morgun byrja skólarnir hjá stelpunum og jólaskrautið ratar aftur ofaní kassa. Eins og það er gaman að segja það upp þá er ég líka alltaf jafn fegin þegar það fer niður aftur. Er komin með meira en nóg af glitri og glingri.

Þetta árið hef ég prjónað eins og vindurinn (tilvitnun í ¡Three Amigos!) og gengur mjög vel. Er að prjóna virkilega fallega peysu sem er sérpöntuð (gaman að fá svona pantanir) og ég virðist ætla að ná að klára hana á met tíma.

Jólakveðja

Piparkökuturninn

Í upphafi baksturs sagði ég sem svo: "Stelpur eigum við ekki bara að gera lítið og sætt piparkökuhús í ár?"

Útkoman varð svo stærsta piparkökuhús sem við höfum nokkurntíman gert.

Til samanburðar er hér mynd af húsinu sem við gerðum í fyrra.

Hrund hannaði piparkökubílinn, kemur skemmtilega út.