Ferðalag úr sundahverfi upp í Grafarvog og smá um hjólateljara.

 Út af veðri og færð hef ég ekki hitt ömmubarnið mitt eins oft og ég hefði viljað. Þess vegna ákvað ég í gærmorgun að leggja af stað á hjólinu til að heimsækja fólkið mitt. Það var rok, 9 m/s og 18 m/s í vindhviðum skv. vegagerðinni og skafrenningur svo ég var meira en tilbúin til að hætta við ferðina og snúa við ef mér litist ekki á færð og veður. En reynslan hefur kennt mér að oft eru meiri læti í veðrinu þegar maður er innandyra en utan (eins kjánalega og það hjólmar).

Svo ég lagði af stað. Það hefur ekki snjóað síðan á fimmtudaginn svo það hefur allavega ekki bætt í snjóinn. Ferðin gekk vel alveg þar til ég kom að bútnum sem liggur frá Barðavogi niður að Sæbraut, fyrir neðan leikskólann Steinahlíð. Þar hefur eitthvað stórundarlegt átt sér stað í gærdag, því þegar ég hjólaði þar í gærmorgun var færðin fín. En á leiðinni heim var kominn snjór á stíginn eins og tæki hefði farið þarna um og hugsanlega farið utan í ruðningara og dreift snjó yfir stíginn.

Allavega þurfti ég að teyma hjólið yfir þennan stíg. En stígurinn eftir það var fínn og alveg niður að Knarrarvogi. En þá kom í ljós að nokkuð hafði skafið yfir hjólastíginn sem heiti Kelduleið skv. Borgarvefsjá svo ég fór yfir á göngustíginn. Það var enginn annar á ferðinni svo það kom ekki að sök.

Þarna hinsvegar var ég farin að finna fyrir rokinu, enda mótvindur og svæðið nokkuð bert. En leiðin upp í Grafarvog var vel fær, af og til hafði snjór fokið í litla skafla yfir stíginn sem annaðhvort var furðu auðvelt að hjóla í gegnum eða ég leiddið hjólið yfir.

Svo kem ég að hringtorginu þar sem Sævarhöfði og Naustabryggja mætast.

Myndin er tekin deginum áður svo ég vissi hverju ég átt i von á í þetta skiptið. Stígurinn er sem sagt opinn þar sem örin er á þessari mynd hér:

Það er allavega betra en að þurfa að klöngrast yfir snjóbakkann sem liggur yfir stíginn sem tekur við þarna beint á móti.

Leiðin hét svo áfram að vera greið alla leið að Gullinbrú. Brúin sjálf (þ.e. göngubrúin undir bílabrúnni) var ekki neitt sérstaklega skemmtileg. Tækin fara líkega ekki yfir brúna sjálfa því það eru hraukar í sitthvorum enda brúarinnar, þó ekki það stórir að maður kemst alveg yfir.

Svo færðin var töluvert betri en ég þorði að vona og mér gekk bara vel að komast í heimsókn og heim aftur. Í bakaleiðinni hafði snjó skafið enn meira yfir stígana, en hann er súper léttur og oft furðu auðvelt að hjóla í gegnum hann, þó stundum þyrfti ég líka að stíga af hjólinu og teyma í gegnum skaflana.

Ég var rétt rúmar 30 mínútur hvora leið, sem ég fer á um 15-20 mínútum þegar ekki er snjór.

En þá að hjólateljurum. Borgin hefur komið teljurum fyrir víða um borgina (telja bæði hjólandi og gangandi). 

Hér er teljarinn á Geirsnefi, milli appelsínugulu brúnna. Hann taldi í gær 7 að fara í austur átt og 7 að fara í vesturátt (ég hef tekið út tölur um gangandi). 

En það er eins og hann hafi ekki talið mig þegar ég hjólaði þarna í gær. Ég hef litað gular tölur sem eru nálægt tímanum sem ég var á ferðinni, en það er samt öfugt við í hvaða átt ég er að ferðast.

Svo er hér teljarinn við Gullinbrú. Hann taldi í gær 7 að fara í austur og 4 í vestur. 

Talningin á mér er lituð græn í excelskjalinu og stemmir alveg við þann tíma sem ég var á ferðinni.

Ég er bara að velta fyrir mér hvort teljararnir eigi í vandræðum með talningu þegar svona mikill snjór er. Nú veit ég ekki hvernig þeir telja. En þegar ég á sínum tíma hjólaði fram hjá teljaranum við Suðurlandsbraut sem staðsettur er nálægt Kringlumýrarbrautinni, þessi sem sýnir talninguna, þá náði hann ekki að telja þegar mikill snjór eða klaki var yfir stígnum.