Tónleikar á aðventunni.

Í gær fór ég á tvenna tónleika. Fyrst í hádeginu í Íslensku Óperuna að sjá og heyra Óp-hópinn syngja jólalög og svo um kvöldið í Söngskóla Sigurðar Demetz að hlusta á jólatónleika unglingadeildarinnar.

Eyrún söng eitt einsöngslag í gærkvöldi. Það var Þá nýfæddur Jesú, og hún gerði það virkilega vel. Sá hjá henni mikla framför frá síðustu tónleikum bæði í öryggi í framkomu og í röddinni. Eins stóðu hinar stelpurnar sig vel. Þær sungu nokkur kórlög og mér finnst alltaf gaman að heyra lög sungin sem maður söng sjálfur í kór í gamladaga.

Í kvöld mun svo Hörn frænka stíga aftur á svið með Sópranós en þær verða með tónleika í Hafnarhúsinu. Ég kemst því miður ekki sjálf á þá tónleika, en ég veit að þeir sem fara munu hafa gaman að.

Viðbót við óskalistann

- Silfurkórinn jólalög (þessa gömlu góðu sem við áttum á plötu hér í denn).
- Anton berg konfekt.
- Hekkklippur
- Hjólbörur
- Sláttuvél
- Garðslanga
- Standur fyrir garðslöngu
- fleir garðáhöld sem ég man ekki eftir í augnablikinu

Óskalisti

Einu sinni bjó maður sér til óskalista fyrir hver jól. Hér er listi yfir ýmislegt sem mig langar í.

- Skóflu til að moka snjó (mín er með allt of stuttu skafti).
- Hnoðskál. Annaðhvort aðra hrærivélaskál eða keramikskál, sá eina brúna í Pipar og Salt sem mér líst ansi vel á.
- Buxur
- Peysur og/eða boli
- Bjöllu á hjólið. Þoli ekki bling, bling bjölluna sem ég er með en það var ekki önnur til í búðinni þegar ég keypti hana.
- Jólaplötu með Mahalia Jackson svo ég geti bakað Írsku-jólakökuna næsta ár.
- Inniskór til að nota í vinnunni.

Þetta er svona það sem ég man eftir núna.

Biluð tæki.

Uppþvottavél og þvottavél farnar með viku millibili.
Þvottavélin var svo sem tifandi tímasprengja þannig séð, vél sem við fengum notaða frá ömmu Elíasar og tengdapabbi taldi hana vera farna að slaga hátt í 30 árin í notkun sem er nú bara ansi gott. Svo það var alveg kominn tími á nýja þvottavél.

Uppþvottavélin var unglamb miðað við hana, ekki nema 9 ára.

Það hefði þó verið betra að hafa lengri tíma á milli bilana á vélum. Nú erum við með krosslagða fingur og vonum að fleiri heimilistæki fari ekki að gefa sig.

Alltaf að gleyma einhverju

Argh!
Gleymdi að taka með mér afganginn af kvöldmatnum í gær til að borða í hádeginu í dag. Fæ í staðin samloku, ekki góð skipti.

Brandur

Kötturinn hefur ekki átt sjö dagana sæla síðan við fluttum. Hann hefur stungið af fljótlega eftir að við höfum gefið honum leyfi til að fara út og þá hefjast reglulegar ferðir okkar heimilismanna í Karfavoginn því við vitum að þangað leitar hann. Tvisvar hefur hann verið týndur í heila viku, og það sést á honum því hann er orðin ansi horaður.

Núna hefur verið slegið met því hann hefur haldið sig heima í rétt rúma viku. Enda hefur hann svo sem ekki fengið mörg tækifæri til að stinga af. Við höfum farið með honum út eftir vinnu og skóla í u.þ.b. klst á dag og hann hefur ekki farið langt. Í gær eftir vinnu opnaði ég lúguna hans og hann fékk að fara út einn. Og hann skilaði sér inn aftur. Lúgunni var svo læst aftur um kvöldmat.

Í morgun var stigið stórt skref því ég opnaði lúguna hans og í dag er hann frjáls að fara inn og út eins og honum listir. Stóra spurningin er hvort hann muni nota frelsið til að stinga af einu sinni enn.

Nýtt hraðamet.

42,2 km/klst. Sami staður, sömu aðstæður.

Nýja lopapeysan mín!

Vek athygli á tölunum. Þær eru gerðar úr kindahorni.

Hraðamet

Loksins rauf ég 40 km/klst múrinn á hjólinu!

Var með ágætis meðvind, stígurinn örlítið niður í mót og beinn og breiður. Garmin græjan segir 41,2 en þetta var svo sem ekki í langan tíma.

Er orðin þvílíkt gölluð og gíruð fyrir veturinn. Komin á nagladekkin (sett undir þegar snjóaði þarna um daginn, auðvitað hefur hitastigið síðan verið rúmar 5 gráður). Keypti mér skærgult endurskinsvesti, fékk skuplu (buff) í kvennahlaupinu í vor sem ég ætla að nota undir hjálminn þegar kólnar aftur. Fékk mér nýtt framljós á hjólið og Eyrún fékk gamla ljósið mitt. Svo ég er til í flest. Nú er bara að sjá hvað veturinn býður uppá.

Nagladekk og kattavandamál.

Setti nagladekkin undir hjólið í fyrradag. Fór svo á bílnum í vinnuna í gær (þurfti að skjótast með dótturina og þá er betra að vera á bíl). En hjólaði í morgun og það svo sem gekk vel en það er óþægilegur sláttur í afturdekkinu sem þarf að laga. Elías ætlar að kíkja á þetta með mér eftir vinnu.

Brandur er týndur. Hvarf að heiman fyrir að verða viku núna. Við förum daglega í Karfavoginn til að reyna að finna hann (og stundum nokkrum sinnum á dag) því hann hefur leitað þangað greiið. En hann er aldrei þar á sama tíma og við. Höfum þó frétt frá fyrrum nágrönnum að sést hafi til hans á þessum slóðum síðustu daga. Ætli það sé ekki best að skella inn auglýsingu á www.kattholt.is um að hann sé týndur ef einhver hefur tekið hann að sér þarna í hverfinu því við viljum gjarnan fá hann heim aftur.

Haustverkin

Lauk við að stinga upp beðið meðfram innkeyrslunni. Setti svo niður 150 nýja haustlauka sem ég keypti í Garðheimum og laukana sem teknir voru upp í vor í Karfavoginum. Svo ef að þeir gömlu hafa lifað af sumarið þá ætti beðið að vera ansi litskrúðugt í vor. Hlakka til.

Keypti mér líka kúmenfræ en er ekki viss hvort ég á að setja þau niður. Segir á upplýsingablaðinu að plantan geti verið erfið í húsagörðum því hún vill dreifa sér um allt. Er einhver þarna úti með reynslu á kúmenræktun?

Svo var Siggi stormur að spá frosti í nótt, spurning hvort tími sé kominn á nagladekkin (á hjólið)?

Skrímslið unnið!

Skrímslið

Búin að vera síðan á laugardaginn að berjast við þetta.

Á morgun ætlar Elías að koma með járnkarlinn og þá er að sjá hvort hún gefur eftir.

Gaman gaman

Ó ég er svo hamingjusöm í nýja húsinu og nýja garðinum.
Í gær fékk Elías lánaða sláttuvél og henni fylgdi glæný hrífa handa okkur. Svo á meðan ég var á kóræfingu sló Elías garðinn. Eftir kvöldmat fór ég svo út með hrífuna nýju og fínu og rakaði yfir framgarðinn. Það er bæði mikið af mosa og sinu (dautt gras, kallast það ekki sina?) því sláttuvélin sá sjálf um að safna upp heyinu.

En ég var að spá. Ætli það megi færa runnana sem eru bakvið hús í beðið sem er við götuna? Og önnur spurning, hvenær færir maður runna og hvenær færir maður ekki runna?

Flottir!

Verða með tónleika í Salnum í Kópavogi 9. september.

Hitt og þetta.

Vorum með opið hús í gær. Komu tveir að skoða, þarf að sjálfsögðu ekki fleiri ef annarhvor aðilinn hrífst af staðnum. Við bara bíðum og vonum.

Komnar myndir af Reykjavíkurmaraþoninu inni á www.hlaup.is. Þessar þrjár eru þær áhugaverðustu sem ég fann. Mynd 1. Mynd 2. Mynd 3.

Skólarnir byrjaðir. Nú þurfa menn að venjast því að vakna snemma aftur. Fyrsti dagurinn er þó ævinlega sá léttasti, vöknunarlega séð. Það stefnir í strangan vetur hjá Hrund, allavega fyrir áramót. Mikið að gera bæði í dansi og bóklegum fögum. Eyrún ætlar í söngnámið aftur í vetur og halda áfram að æfa borðtennis.

Svo á pabbi minn afmæli í dag, til hamingju með daginn pabbi!

Reykjavíkurmaraþon

Hljóp í gær 10 km í annað sinn. Nóttina fyrir ætlaði ég ekki að geta sofnað og vaknaði síðan fyrir allar aldir vegna kvíða. Fannst ég ekki hafa undirbúið mig nógu vel fyrir hlaupið og var viss um að ég væri að ofgera mér með því að hlaupa þetta í ár.

En ég var samt ákveðin í að hlaupa og sjá hvernig færi. Þorði ekki annað en að skrifa allar upplýsingar um mig aftan á keppnisnúmerið mitt sem var 3184 svona ef eitthvað færi verulega úrskeiðis og ég mundi lippast niður á miðri leið.

Upp rann hlaupadagurinn og ég hjólaði heim til Þórhalls. Klukkan var ekki orðin átta en samt voru margir á rötinu, allir í sömu átt og í hlaupagöllum (svolítið eins og uppvakningar að stefna allir á ákveðin stað, enginn fór í hina áttina). Þórhallur var við það að fara úr húsi þegar ég kom til hans, enda hljóp hann 21 km og það hlaup var ræst fyrr en mitt.

Svo kemur að því að mitt hlaup er ræst. Ég var búin að plana það að elta 60 mín blöðruna, eða allavega reyna að hanga í henni en sá það fljótlega að það gengi ekki upp. Fyrri hlutann af hlaupinu sá ég í blöðrurnar framundan (þó þær væru fyrir aftan mig í upphafi hlaups þá átti viðkomandi hlaupari greinilega auðveldara með að smegja sér á milli fólks og komast áfram heldur en ég). Hlaupið fór mjög hægt af stað vegna fjölda hlaupara. Það tók mig 3 mínútur frá því hlaupið var ræst að komast yfir byrjunarlínuna, eftir það komst meiri hreyfing á hópinn. En allt hlaupið var maður í þvögu, mikið meira en á síðasta ári þar sem hópurinn þynntist fyrr (en þá fór ég líka enn hægar yfir).

Eins og sést á myndinni þá hljóp ég nokkuð jafnt, tók eitt drykkjarstopp og hélt svo áfram. Í lokin tók ég smá endapretti en ekki mikinn. Ég náði að halda nokkuð góðum andardrætti allt hlaupið varð aldrei móð en einhversstaðar milli 8 og 9 km var ég orðin þreytt í fótunum og hefði tekið labbikafla ef það hefði verið lengri vegalengd eftir en þarna fannst mér ekki taka því.

Áhorfendur og klapplið voru hér og þar um alla brautina og ég efast ekki um að það fólk hafi haft mikil áhrif á það hversu skemmtilegt hlaupið var. Það gefur manni ótrúlegt búst að hafa þetta fólk þarna. Margir með potta og pönnur, einhverjir með bjöllur og svo raddböndin auðvitað.

Sem sagt frábært og skemmtilegt halup og ekki spurning að ég ætla aftur á næsta ári.

Of gott veður til að vera í innivinnu.

Í gær kom hersing manns að vinna í garðinum okkar. Það virkaði allavega sem hersing miðað við afraksturinn. Grasið var slegið og nokkrar greinar klipptar, þessar sem voru mest í gangveginum.

Myndirnar eru teknar áður en vinnan hófst og á meðan á vinnu stóð. Við fylltum a.m.k. 16 ruslapoka af því sem hreinsað var. Og munurinn er ótrúlegur. Þetta er að verða alvöru garður og nú sér maður betur hvað við er að eiga. T.d. komu í ljós 5 eða 6 rótarhnyðjur sem við mundum vilja grafa upp. Svo er steinabeð í garðinum sem einhverntíman hefur verið virkilega fallegt en ég ætla að taka í burtu.

En núna ætlum við að klára innivinnuna og flytja inn og koma okkur fyrir. Svo er hægt dunda sér við að koma garðinum í það horf sem við viljum hafa hann í.

Drauma- og óskalisti

Fengum lyklana að nýja húsinu á þriðjudag. Erum því byrjuð að mála þar og pakka á gamla staðnum. En það er ýmislegt sem uppá vantar og/eða gaman væri að eiga eða endurnýja og þessvegna varð þessi drauma- og óskalisti til.

Borðstofustólar
Baðskapur
Borð/vinnuborð í eldhúsið
Sófi
Sófaborð
Hjónarúm
Sjónvarp í leikherbergið
Þvottavél
Dyrakarmur úti
Handrið úti
Borðtennisborð
Fataskápur
Sláttuvél
Hjólbörur
Trjáklippur
Sög
Stigi
Stunguskófla
Úðari (þið vitið þetta sem snýst og vökvar garðinn)
Slöngurúlla
Fánastöng
Fáni
Vélsög
Strákústur
Gaffall/forkur (hvað heitir þetta)
Hrífur
Hekkklippur
Garðhúsgögn
Hjólagrind
Tvöfallt gler (þar sem það á við)
Safnkassi
Pallur

Fleira á örugglega eftir að koma í ljós eftir að við erum flutt inn. En þetta er svona það sem ég man eftir núna.

!

Á morgun.

Spennandi tímar

Margt að gerast.

:)

Safnkassinn

Jamm, í 2 daga gerðumst við Elías smiðir og smíðuðum saman safnkassa fyrir garð- og heimilisúrgang með dyggum stuðningi geitungsins Friðriks sem var séstaklega heillaður af lokafrágangi.











Og svo ein mynd af sumarblómunum í beðinu fyrir framan húsið, þau eru bara svo falleg. Ég og Eyrún völdum þau.

Dagur 4 og 5

Eftir þessa miklu keyrslu deginum áður vorum við ekki í mikilli ferðastemningu á degi 4. Planið var að fara að Strandakirkju og svo að sjónum við Þorlákshöfn og kíkja á Eyrarbakka og Stokkseyri. En við enduðum á því að fara bara að Strandakirkju og svo beint í bústað. Við áttum líka von á gestum því Guðlaug mágkona kom með strákana og við grilluðum okkur saman kvöldmat. Krakkarnir fóru í pottinn og eftir matinn upphófst mikill eltingaleikur við kanínu sem vappaði um svæðið en við höfðum séð a.m.k. 2 kanínur á svæðinu.

Dagur 5 sem einnig var sami dagurinn og við skiluðum af okkur bústaðnum var ljómandi fínn. Við fórum hluta af gullna hringnum þ.e. kíktum við hjá Strokki og sáum hann gjósa nokkrum sinnum og fórum síðan að sjá Gullfoss. Á báðum þessum stöðum var allt morandi í ferðamönnum. Ég hef ekki komið að Gullfossi í mörg mörg ár og það hefur mikið breyst. Búið að setja upp palla og stíga út um allt virkilega snyrtilegt og flott.

Ps. minni á að hægt að sjá stærri útgáfu af myndunum með því að smella á þær.

Dagur 3, mánudagur

Þetta var lengsti dagurinn okkar og einnig með þeim skemmtilegri. Ég var að sjálfsögðu með allskonar kort og bækur á lofti allan ferðatímann okkar (og nokkrar vikur þar á undan við að skoða og skipuleggja hvert væri gaman að fara og hvað áhugavert að skoða).





Það kemur í ljós að Hrund hafði farið á Njáluslóðir með skólanum í vor sem var einmitt á þessu svæði sem við vorum á svo við ákváðum að taka smá útúrdúr eftir að hafa heyrt söguna af því þegar Skarphéðinn Njálsson rennir sér niður hlíðar Stóru-Dímonar og heggur mann og annan (sjá mynd með texta). Stóra-Dímon (afhveru heitir það Stóra-Dímon en ekki Stóri-Dímon?) er rétt hjá Seljalandsfossi, stendur eitt á sandsléttunni með Markarfljót við hlið sér.












Eyrún plataði okkur til að labba upp hlíðarnar og við sáum ekki eftir því. Þetta er ekki erfið ganga en töluvert bratt á kafla, þar einmitt stoppuðum við aðeins og ég fékk fyrsta lofthræðslukastið. Ég hélt alltaf einu sinni að ég væri ekki lofthrædd, en ég veit það núna að þessi hræðsla blundar í mér.












Eftir þessa hressilegu göngu fórum við að og á bakvið Seljalandsfoss, sem var enn meira frískandi þar sem hressilegur úðinn vætti kinnar og kætti geð.







Svo var stefnan sett á Sólheimajökul, en hann er skriðjökull sem skríður úr Mýrdalsjökli. Jökullinn er skítugur og með sandhrúgur út um allt, en virkilega fallegur. Við fórum upp að honum og aðeins upp á jökulröndina. Stutt frá okkur var hópur að undirbúa ferð á jökulinn með leiðsögn og gæti ég trúað því að áhugavert sé að ganga á jökulinn.











Næsta stopp Vík í Mýrdal. Þá var kominn kaffitími og ég keypti mér bolla af tei (sem aumingja afgreiðsludrengurinn brenndi sig á) og við snæddum nestið okkar áður en við röltum niður að sjó.

Dyrhólaey var staður sem mig langaði á og að sjá. En þegar við komum þangað var komin þoka svo ekki sáum við mikið af gatinu sjálfu, en það er magnað að vera í þokunni. Svo örlítið rofaði til svo við gátum fengið nasasjón af útsýninu sem við vorum að missa af. Síðast þegar við komum hingað var hávaða rok og rigning svo við fórum aldrei út úr bílnum. Vonandi fáum við betra veður næst.



Á heimleiðinni stoppuðum við hjá Skógarfossi. Þá vorum við öll orðin ferðalúin og langaði helst heim í bústað í afslöppun. En Skógarfoss er tignarlegur og fallegur foss sem alltaf er gaman að sjá.

Dagur 2, sunnudagur

Þennan dag skoðuðum við Hjálparfoss, Þjóðveldisbæinn, Búrfellsvirkjun og Stöng sem er uppgröftur stórbýlis sem er fyrirmyndin að Þjóðveldisbænum.

Hjálparfoss er ótrúlega fallegur og umhverfið kringum hann líka en fossinn er umkringdur stuðlabergi. Við gengum upp hlíðina hjá fossinum og sáum hann ofanfrá líka. Hrikalegt og fallegt í senn.

Þjóðveldisbærinn var einnig áhugaverður en á annan hátt. Og það allra besta við hann var að við fengum frið fyrir flugunum sem voru ansi ágengar þarna.

Engar myndir voru teknar í eða við virkjunina en hér eru nokkrar myndir af Stöng. Liturinn á gróðrinum inni í uppgreftrinum er ótrúlegur. Manni finnst hann næstum sjálflýsandi svo ljós grænn er burkninn sem þarna sprettur um allt. Við skráðum okkur í gestabókina og það er greinilega mikill gestagangur þarna. Það er hægt að smella á myndirnar til að stækka þær og á síðustu myndinni sést gróðurinn einmitt mjög vel.

Sumarbústaðarferð.

Frábær ferð. Yndislegt land. Geggjað veður.

Já við vorum í sumarbústað í Ölfusborgum. Við ferðuðumst um suðurlandið og skoðuðum fallega landið okkar. Ég er búin að velja nokkrar myndir og reyna að vinsa úr þeim örfá sýnishorn af því sem við skoðuðum, sáum og gerðum og af því myndirnar eru fleiri en góðu hófi gegnir (þrátt fyrir svakalegan niðurskurð) þá ætla ég að skipa þeim upp í færslur eftir dögum.

Allra fyrsta daginn vorum við bara í nánasta nágreni. Kíktum aðeins í Hveragerði en þar voru blómadagar, brunuðum svo á Selfoss (því sængurfötin gleymdust heima svo við keyptum ný) og enduðum svo í bústaðnum og grilluðum í þessu líka frábæra veðri.

Kvennahlaupið

Ég og stelpurnar mínar hlupum í Kvennahlaupinu í dag í ágætis veðri. Smá dropaði úr lofti en að örðu leiti mjög gott. Stelpurnar fóru 2 km en ég 5 km eins og í fyrra.

Mitt hlaup gekk mikið betur en í fyrra. Ég náði að skokka upp allar brekkurnar og fyrstu 2 voru ekkert mál, sú síðasta sem er ansi brött og löng var erfið, en ég náði að skokka hana alla leið upp en varð þá að labba smá til að ná andanum og hjartslættinum svolítið niður. Kom mér verulega á óvart hversu miklu betra þolið er hjá mér í ár en í fyrra. Þá náði ég ekki að skokka upp brekkurnar heldur varð að taka labbikafla.

Þetta er mynd úr Garmin græunni minni. Á síðasta ári leit þetta svona út.

Bláalónsþrautin

Hjólaði í gær 60 km í Bláalónsþraut á vegum Hjólreiðafélags Reykjavíkur.
Með mér í Bestó-liðinu voru Adda og Haukur. Þórhallur hjólaði með öðru liði. Ekki það að maður þurfi að vera í liði til að taka þátt en það er bara gaman.

Þetta er einhver mesta þrekraun sem ég hef upplifað. Nokkrum sinnum var ég við það að gefast upp. Í fimmtu eða sjöttu brekku sem ég þurfti að teyma hjólið voru fæturnir ekki að vinna eins og venjulega. En ég komst á leiðarenda. Grútþreytt en virkilega ánægt með afrekið og alls ekki síðust í mark.
Haukur (3:45:52) var fyrstur af okkur, síðan ég (3:53:05) og Adda (3:58:35) var svo rétt á eftir mér. Þórhallur var svo óendanlega óheppinn að það sprakk 3x hjá honum og hann náði ekki að ljúka keppni. Það var að sjálfsögðu mikið svekkelsi.
Hér eru úrslitin, til að sjá kvennaflokkinn þarf að skrolla töluvert langt niður.

Síðan eru myndir. Þessar myndir eru teknar við markið. Merkilegustu myndirnar eru nr. 269, 270, 276, 277 og 278.

Eftir hjóleríið var farið í Bláalónið og aðeins slakað á vöðvunum sem var mjög gott.
Ég var aum og þreytt í öllum skrokknum í gær. Bjóst við að vera með harðsperrur út um allt í dag, en er bara nokkuð góð. Finn fyrir þreytu, þó ég hafi farið mjög snemma að sofa og sofið vel í nótt.

Þetta er líka í uppáhaldi hjá mér

Elska þetta lag.

Nýr á lista

Það hefur bæst við flokkinn "aðrir sem ég hef gaman að því að lesa". Þór Saari nýr þingmaður á Alþingi okkar Íslendinga bloggar um þingstörf frá sínu sjónarhorni.

Hjóladagar

Ég tók mér 2 daga frí frá vinnu strax eftir helgina. Fannst ég vera orðin svo ansi leið eitthvað og pirruð og þá er best, hafi maður tök á því að kúpla sig út í smá stund. Sem ég og gerði.

Í gær fór ég svo í lengsta hjólreiðatúrinn minn til þessa. Samtals 33 km. Það var ágætis hjólaveður, þurfti nokkrum sinnum að setja upp vettlingana vegna kulda en að öðru leiti mjög gott.

Eftir 25 km tók ég reynda mjög gott stopp, fékk mat og svona hjá foreldrunum áður en hringnum var lokað.

Sjónin

Fór til augnlæknis í morgun. Hef átt í vandræðum með sjónina undanfarið. Á erfitt með að fókusa á t.d. tölvuskjáinn og það sem er í þeirri fjarlægð frá mér.
Kemur í ljós að nærsýnin hjá mér er að minnka. Fer úr 2,0 í 1,5 en er líka komin með smá sjónskekkju.
Svo er víst partur af þessu líka aldurinn. Augasteinninn á orðið erfiðara með það að aðlaga sig að mismunandi fjarlægðum, þ.e. augað þarf nákvæmari gleraugu til að sjá rétt.

Þá er að fara í gleraugnabúð og sannfæra starfsfólkið þar um að skipta bara út öðru glerinu, þó hitt sé rispað og svoleiðis. Það munar varla svo mikið um hálfan að það hafi áhrif á útlitið (þið vitið ef ég er með mjög sterkt á öðru en ekki hinu þá getur annað augað virst töluvert stærra en hitt).

Ferðahugur

Nú er mig farið að langa í hjólatúr eitthvað út fyrir borgina.
Keypti festingar fyrir hjól á bílinn og draumurinn er að láta karlinn keyra mig eitthvað út fyrir bæinn og sækja svo aftur á leiðarenda.

Í augnablikinu er það Þingvallaleið sem heillar, held að það sé bara nokkuð góð vegalengd að fara fyrir byrjendur í utanbæjarhjólreiðum (ef maður fer ekki á mesta annatíma). Annars væri gaman að fá tillögur um hjólaleiðir.

Árið 2007 hjólaði ég frá Blönduósi á Skagaströnd (ætlaði ekki að trúa því að það hafi ekki verið á síðasta ári) sem er ca. 21 km leið. Það gekk bara vel, mig minnir að ég hafi verið einn og hálfan tíma á leiðinni. En þá var ég ekki búin að kaupa mér Garmin græjuna svo ég er ekki með það nákvæmlega skráð. Það er nú ferð sem mætti vel endurtaka.

Smá tiltekt

Tók út þá bloggara sem ekkert hafa skrifað í langan, langan tíma. Nokkrir fleiri eru í hættu á að verða teknir út af lista, það eru þessir sem ekki hafa komið með innlegga í 5 -6 mánuði.
Koma svo bloggarar, látið heyra frá ykkur!

Vá vá vá

Þvílíkt fjöldamet sett í morgun í mínum talningum. Taldi 58 hjólreiðamenn. Gætu hafa verið fleiri en til að vera örugglega ekki að telja menn tvisvar voru vafaaðilar hafðir útundan. Nr. 49 og 50 voru Adda og Þórhallur.
Hef aldrei nokkurntíman talið svona marga. Fór Fossvogsdalinn og þar er bókstaflega krökkt af hjólreiðamönnum og gaman að segja frá að langflestir eru með hægri umferðina á tæru, þrátt fyrir ruglandi línumerkingar á stígunum. Helsti gallinn við þessa leið eru blindbeygjurnar, en þær eru nokkrar.


Og svo langar mig að monta mig svolítið af honum stóra bróður mínum. En í morgunblaðinu í gær kom mynd af honum þar sem hann tók þátt í Kópavogsþríþrautinni; 400m sund, 10 km hjólreiðar og 2.5 km hlaup. Hér eru úrslitin og varð hann í 11 sæti í karlaflokki sem er frábær árangur. Til hamingju með það Þórhallur!

Hjólafréttir

Veðrið var svo frábært í morgun að ég ákvað að fara lengstu leiðina mína í vinnuna sem er rúmir 9 km.
Mætti og sá 31 hjólreiðamenn sem er fjöldamet í mínum talningum.

Viðhorf til hjólreiða

Mér var í gær bent á það, af bílstjóra sem ók fram úr mér á Njálsgötunni að það væri fyrir löngu búið að leyfa hjólreiðamönnum að hjóla á gangstéttinni. Ég svaraði honum að það væri bara miklu betra að hjóla á götunni og fékk þá það svar að þar væri ég fyrir. Þar sem hann var þá komin fram úr mér gafst mér ekki tækifæri til að segja neitt af viti og kallaði bara NEI.

Einmitt á þessari götu eru gangstéttarnar algjörlega ónothæfir til hjólreiða. Stéttarnar eru þröngar og með þrengingum hér og þar. Húsin eru alveg upp við götuna og mjög oft er bílum lagt upp á stéttina. Hámarks hraðinn er 30 km/klst á götuni og venjulega næ ég líklega 20-25 km/klst þarna en maður þarf reglulega að hægja á út af þvergötum sem eiga forgang.
Mér finnst best þegar það er bíll fyrir framan mig því þá er augljóst að ég fer ekki hægar en hann og þá fá bílstjórar fyrir aftan mig ekki þessa tilfinningu að ég sé að hægja á þeim. En ef það er ekki bíll fyrir framan mig þá finn ég fyrir óþolinmæði bílstjóranna fyrir aftan mig. Oftast fer ég þá upp á stétt og hleypi framúr.

Vortónleikar unglingadeildar söngskóla Sigurðar Demetz

Í gærkvöldi söng Eyrún á vortónleikunum. Hún stóð sig virkilega vel. Tónleikarnir voru tvískiptir, klassísklög í fyrrihluta og sungið í hljóðnema á seinnihluta, en á milli sungu allar stelpurna í kór og líka í lokin.

Þetta voru allt stelpur og sungu þær flestar tvö einsöngslög og svo allar í kórlögunum. Þær voru greinilega komnar mis langt í náminu og margar áttu erfitt með að standa fyrir faman alla gestina og syngja, en allar komust þær vel frá sínu og stóðu sig vel. Tónleikarnir voru vel sóttir og þurfti að bæta við sætum til að allir kæmust fyrir.

Lögin sem Eyrún söng voru Brátt mun birtan dofna og lagið úr Anastasiu sem hún hefur sungið nokkrum sinnum áður, en það lag var valið með svolítið litlum fyrirvara og því náðist ekki að undirbúa og finna nótur að undirspili fyrir undirleikarana að spila svo hún notaði upptöku sem við Arnar bróðir settum saman fyrir Eyrúnu þegar hún söng lagið á Árshátíð unglingadeildar Vogaskóla fyrr í vor.

Bæði lögin voru virkilega fallega sungin hjá henni.

Tátiljur

Var að prjóna mér þessar tátiljur. Finnst þær bara nokkuð sætar.

Uppskriftin er í sokkabókinni sem Þórhallur gaf mér í jólagjöf.

Myrkur 29. september 2006

Munið þið eftir því þegar öll götuljós voru slökkt í hálftíma í september 2006?

Mikið vildi ég að það væri endurtekið. Í þessari færslu er ég að skrifa mína upplifun á því að ganga um hverfið með enga götulýsingu. Helsti gallinn var að margir íbúar slökktu ekki hjá sér ljósin. Og ég var líka hissa á fjöldanum sem ákváð að fara í bíltúr þennan hálftíma.

En þetta var frábært framtak sem mætti vel endurtaka (þó ekki fyrr en í haust þegar myrkrið er komið aftur).

Hjólað í vinnuna

Átakið Hjólað í vinnuna hófst í gær. Veðrið var ótrúlega gott þá miðað við að undanfarna daga var rok og rigning. En í gær skein sólin og vindinn hafði lægt töluvert. Enda var krökkt af hjólandi og gangandi þegar ég fór heim í gær.

Það reynir svolítið á þolinmæðina þegar menn fara ekki eftir hægri-umferðar-reglunni. En í morgun voru allir með hana á hreinu sem flýtir fyrir og auðveldar alla umferð.

18 hjólreiðamenn sáust á og við stígana við Miklubraut í morgun. Það eru 4 fleiri en þegar ég skráði þessa færslu.

Vorsýning, Klassíski listdansskólinn

Verð bara að segja frá þessu því maður er að springa af monti og stolti af frumburðinum. Á sunnudaginn var vorsýning Klassíska listdansskólans í Borgarleikhúsinu og þar kom fram (meðal fjölda annara frambærilegra dansara) hún Hrund mín. Vinkona henna Halldóra var með myndavélina á lofti og tók þessar myndir sem ég nappaði af facebook, vona að hún fyrirgefi mér það. Við eigum svo fleiri myndir heima sem ég gæti vel átt til að skella hér inn líka, en þar var Eyrún á myndavélinni og náði ótrúlega góðum myndum miðaða við fjarlægð frá sviði.